تصويرپردازي از ابعاد و مختصات ابزارهاي خط‌مشي عمومي و ارائه توصيه‌هاي سياستي براي ارتقاي نظام خط‌مشي‌گذاري ملي

لازمه تحليل صحيح از فرآيند خط‌مشي‌گذاري، داشتن شناخت و فهم جامع از ابزارهاي خط‌مشي است. سؤال اصلي و مهم پژوهش حاضر اين است كه ابعاد و مختصات ابزارهاي خط‌مشي به‌عنوان يك حوزه مطالعاتي جديد چيست؟ براي پاسخ به سؤال مذكور تلاش مي‌شود با بهره‌گيري از روش مرور نظام‌مند ادبيات تصوير كلان از ابعاد و مختصات مطالعات ابزارشناسي در علم خط‌مشي عمومي ارائه شود. با بهره‌گيري از روش مرور نظام‌مند ابتدا 526 اثر علمي خارجي شناسايي شدند و با انجام غربالگري آثار علمي طي چند مرحله 38 اثر علمي براي تحليل انتخاب شدند. در مرحله تحليل يافته‌ها با بهره‌گيري از روش تركيب مضموني، 108 مفهوم شناسايي شدند و ذيل 27 مقوله دسته‌بندي شدند و در نهايت ذيل شش محور كلان مفهوم‌شناسي ابزارهاي خط‌مشي، جايگاه ابزارهاي در مطالعات خط‌مشي عمومي، گونه‌شناسي ابزارهاي خط‌مشي، ويژگي‌هاي ابزارهاي خط‌مشي، عوامل مؤثر بر ابزارهاي خط‌مشي و حوزه‌هاي نوين و آينده مطالعات ابزارهاي خط‌مشي قرار گرفتند. جهت آينده مطالعات حوزه ابزارها خط‌مشي براي تأثيرگذاري بيشتر ابزارها باتوجه‌به درك ماهيت پيچيده رفتار انسان از طريق علوم رفتاري و بازاريابي اجتماعي و تمركز بر مطالعات آزمايشگاهي و تجربي و هوشمندسازي و ديجيتالي شدن ابزارها براي بهينه‌سازي ابزارهاي خط‌مشي است. اصلاح نگاه تك ابزاري در نهادهاي تصميم‌گير، طراحي پيوست ابزاري براي سياست‌ها، قوانين و برنامه‌ها، ابزارسازي براي ارتقاي مشاركت‌هاي مردمي و بخش سوم و هوشمندسازي ابزارها باتوجه‌به اقتضائات نظام سياستگذاري ملي از جمله توصيه‌هاي سياستي بر اساس مطالعات ابزار خط‌مشي براي ارتقاي نظام حكمراني و خط‌مشي‌گذاري كشور است