تحليل قانون گذاري ورزش از منظر مجلس شوراي اسلامي (مورد مطالعه:دوره ششم الي دهم)

هدف از پژوهش حاضر، بررسي و تحليل ورزش از منظر قانون گذاري در دوره ششم تا دهم مجلس شوراي اسلامي بين سال هاي 1380 الي 1399 مي باشد كه در سطح توصيفي - تحليلي به روش كيفي انجام گرفته است. داده‌هاي به شكل ثانويه و به روش كتابخانه‌اي- اسنادي گردآوري شده است. نتايج نشان داد از 17 مورد لوايح و طرح هاي ارائه شده، 7 فقره به شكل قانون اعمال شده است (41درصد) و از اين تعداد 4 مورد مرتبط به لوايح هايي بوده است كه از طرف قوه مجريه پيشنهاد شده است. بيشتر قوانين ورزشي و پيشنهادهاي مصوب نشده، مرتبط به اصلاح قوانين و تغيير ساختار در ورزش بوده است و بر اساس سياست گذاري آلموند و همكاران(2008) تمركز لوايح و طرح هاي ورزشي مرتبط به حيطه‌هاي توزيعي و تنظيمي با اهداف، حمايت از سازمان ورزشي، كارايي و اثربخشي، روابط خارجي، توجه به ورزش قهرماني و توسعه اماكن ورزشي است و اين در حالي است كه حيطه نمادين و استخراجي مواردي را در اين ادوار به خود اختصاص نداده است و در قسمت پاياني پژوهش از منظر تحليل گفتمان انتقادي فركلاف دو مورد از مهم ترين مذاكرات ورزشي يعني: طرح اختصاص درصدي از درآمد حاصل از پخش مسابقات ورزشي توسط صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران به فدراسيون هاي ورزشي و طرح تبديل سازمان تربيت بدني و جوانان به وزارت ورزش و جوانان در سطوح توصيف، تفسير و تبيين بررسي و از اين رهگذر، پيوند ميان متن و جامعه بازنمايي شده است.