بررسي تجربي اثر سالخوردگي جمعيت بر تورم در كشورهاي منتخب در حال توسعه و توسعه يافته در دوره 2018 - 2000

در ميان منابع انساني، توجه به مسائل جمعيتي به ويژه ساختار سني جمعيت از اهميت ويژه اي در مسير رشد و توسعه اقتصادي جوامع برخوردار است. اگر برنامه‎ ريزي لازم براي مواجهه با تغييرات ساختار سني جمعيت در هر كشوري صورت گرفته باشد، مي تواند موجبات رفاه آن كشور را فراهم سازد، اما اگر اين تغييرات به ‌يك‌باره و بدون برنامه ريزي اتفاق بيافتد، مي تواند آسيب جدي بر اقتصاد كشورها وارد سازد. هدف اصلي مطالعه حاضر، بررسي تأثير پيري جمعيت بر تورم در دو گروه منتخب از كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه يافته طي دوره زماني 2018-2000 با استفاده از روش داده هاي تابلويي است. نتايج تجربي تحقيق نشان مي دهد كه پيري جمعيت در هر دو گروه از كشورهاي درحال توسعه و توسعه يافته، تأثير منفي و معناداري بر نرخ تورم داشته است. همچنين رشد نقدينگي و رشد توليد، به ترتيب داراي تأثير مثبت و منفي بر تورم در هر دو گروه از كشورها بوده، كه اين موضوع با انتظارات تئوريكي مطابقت دارد. از سوي ديگر، نتايج حاكي از آن است كه افزايش اميد به زندگي در هر دو گروه از كشورها، تأثير منفي و معناداري بر تورم در دوره مورد مطالعه داشته است.