ارتباط پلي مورفيسم ژن ACTN3 با عملكرد ورزشي پسران نوجوان

در دهۀ اخير، پليمورفيسم هاي متعددي شناسايي شده اند كه با عملكردهاي ورزشي ارتباط معنادار دارند. در اين ميان ژن ACTN3 نمايندة شايسته اي براي استعداديابي ورزشي معرفي شده است كه مي تواند در هدايت كودكان به ورزش هاي مربوطه مؤثر باشد. بنابراين، هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط پليمورفيسم ژن ACTN3 با عملكرد ورزشي پسران نوجوان بود. آزمودني هاي اين پژوهش شامل 86 نوجوان پسر 12-8 سالۀ غيرورزشكار شهر اردبيل بودند. عملكرد ورزشي سنجش شده شامل استقامت عضلات انگشتان دست، استقامت عضلات شكم، استقامت عضلاني كمربند شانه، توان، آمادگي قلبي تنفسي و سرعت بود كه به روش ميداني اندازه گيري شد. پليمورفيسم ژن ACTN3 با استفاده از واكنش زنجيره اي پليمراز تترا آرمز (PCR ARMs-Tetra) و توالي يابي مستقيم DNA از طريق نمونۀ بزاقي تعيين و مقايسه شد. از آزمون خيدو به منظور بررسي پليمورفيسم ژن ACTN3 و رابطۀ بين عملكرد ورزشي و پليمورفيسم ژن ACTN3، با سطح معناداري (0/05 P) استفاده شد. نتايج آزمون توافقي خيدو نشان دهندة تفاوت معنادار در فراواني پليمورفيسم ژن ACTN3 در آزمودني ها بود كه به ترتيب بيشترين فراواني در ژنوتيپ هتروزيگوت (RX)، هموزيگوت سالم يا وحشي (RR) و هموزيگوت متانت (XX)بود (0/01=P). در بررسي رابطۀ بين پليمورفيسم ژن ACTN3 و عملكرد ورزشي نوجوانان در سه سطح (ضعيف، متوسط و خوب) نشاندهندة رابطۀ معنادار تنها در نتايج آزمون استقامت هوازي بود (0/02=P). مي توان نتيجه گرفت كه آزمودني هاي داراي ژنوتيپ RR به ترتيب داري عملكرد بهتري در توان، آمادگي قلبي تنفسي، استقامت عضلات شكم و انعطافپذيري بود و آزمودني هاي داراي ژنوتيپ RX به ترتيب داراي عملكرد بهتري در استقامت عضلات انگشتان دست، سرعت استقامت، عضلات كمربند شانه، انعطافپذيري و توان بودند.