نقش سوگيري شناختي زيان‌ گريزي و نتايج آن در نظام مسئوليت ايران با تكيه بر نظريه‌ چشم‌انداز

در اقتصاد متعارف تصميمات افراد براساس الگوي عقلايي مبتني بر منطق هزينه - سود اتخاذ مي گردد. در مقابل نگرش رفتاري كه دستاورد آموزه­هاي اقتصاد رفتاري است، معتقد است كه در جهان واقعي تصميم گيري ها توسط انسان واقعي (و نه انسان اقتصادي) در مورد مسائل واقعي به شيوه اي كه در الگوهاي عقلايي تصميم گيري (هزينه_سود) تعريف شده است، انجام نمي شود بلكه فرايند تصميم گيري متأثر از سوگيري هاي شناختي است.يكي از نظريه هايي كه در حوزه اقتصاد رفتاري به تأثير اين سوگيري ها بر تصميمات افراد اشاره مي كند، نظريه چشم انداز است كه بيان كننده تأثير سوگيري زيان گريزي بر فرايند تصميم گيري است. در اين مقاله تأثير سوگيري زيان گريزي بر نحوه تصميم گيري قانونگذار را بر اساس نظريه چشم انداز و آموزه هاي اقتصاد رفتاري بررسي مي كنيم.يافته هاي اين مقاله مؤيد وجود تفكر مبتني بر زيان گريزي در نظام مسئوليت مدني ايران است كه بازتاب آن در جاي جاي پيكره نظام مسئوليت از جمله در وضع ابزارهاي مناسب اقامه دعوي، مباني مسئوليت، اصول و قواعد جبران خسارت نيز نمودار مي گردد. در اين مقاله با استفاده از نظريه چشم انداز ضمن يافتن ردپاي سوگيري شناختي زيان گريزي، به ارزيابي جايگاه سوگيري مزبور و نتايج آن در نظام مسئوليت مي­پردازيم تا از اين طريق تصوير واقعي تري از مدل تصميم گيري قانونگذار ارائه نمائيم.