اصول برنامه‌ريزي رويداد محور حركت پياده در اماكن زيارتي با تاكيد بر معيارهاي پوياشناسي جمعيت (مورد پژوهي: طرح توسعه حرم مطهر علوي، شهر قديم نجف اشرف)

بي توجهي به نحوه ورود و خروج زائرين در مناسبت ها مي تواند منجر به خسارت هاي جبران ناپذيري در اماكن زيارتي شود. اين پديده در بافت هاي تاريخي از حساسيت بالاتري برخوردار است. معرفي چارچوب عمل مناسب و تمهيدات طراحانه در بافت هاي تاريخي به منظور مديريت مناسب جمعيت در ايام عادي و مناسبت ها، هدف اصلي پژوهش حاضر بوده كه به روش استدلال منطقي با تبيين و بحث در خصوص سناريوهاي رويداد محور صورت گرفته است. از اين رو چارچوب پيشنهادي، متناسب با زمينه و شرايط بافت تاريخي نجف از مرور مفاهيم مرتبط با پوياشناسي جمعيت و مدل هاي سيال و قابل تعميم به رفتارهاي انساني و سناريوهاي پيشين حركت و فعاليت حاصل شد. بر اساس نتايج پژوهش، مديريت جمعيت هاي انساني در مكان هايي كه چنين تجمعاتي شكل مي گيرند، مستلزم توجه همزمان به ابعاد كالبدي مكان و مقولات زماني مترتب بر آن از يك سو و پوياشناسي فضاي ذهني گروه هاي جمعيت و تصميمات آني و غيرقابل پيش بيني كاربران براي مديريت بر اساس مدلي متشكل از پنج عامل جمعيت ورودي و خروجي، كانون هاي جذب جمعيت، زمان، قرارگاه هاي رفتاري و مساحت فضا و ميزان تراكم مجاز فضا است. ايجاد فضاهاي انعطاف پذير با قابليت عملكرد چندگانه، حفظ مقياس و در عين حال پويايي در ايام عادي و احياي سلسله مراتبي معابر اندام واره در بافت تاريخي نجف، ضمن محاسبه فضاها بر اساس مدل سازي، امكان توزيع مناسب و تدريجي جمعيت را فراهم و معيارهاي پدافند غير عامل را عملياتي مي سازد.