شناسايي عوامل موثر بر گزارشگري يكپارچه در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

وجود گزارشگري براي توسعه شفافيت محيط اقتصادي شركت ها و تصميم گيري بهتر مديران و سرمايه گذاران ضرورتي انكارناپذير است. اين پژوهش درصدد است عوامل موثر بر گزارشگري يكپارچه در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران شناسايي و بررسي نمايند. پس از معرفي گزارشگري يكپارچه به منزله آخرين تحول گزارشگري شركت ها، تعداد 65 شركت طي سال هاي 1394 لغايت 1398 (درمجموع 365 سال شركت) پرداخته است. براي انجام تعيين عوامل موثر بر گزارشگري يكپارچه در شركتها، ابتدا مطالعه و جستجوي اكتشافي در متون مربوطه انجام و از نظرات صاحب نظران دانشگاهي و بازار سرمايه استفاده گرديده و چارچوب نظري موضوع و منابع مربوطه تعيين و سپس براي اندازه‌گيري گزارشگري يكپارچه از روش تحليل محتوا با استفاده از چك‌ليستي متشكل از 41 مولفه استفاده گرديده است. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از روش رگرسيون چند‌متغيره (حداقل مربعات تعميم يافته) استفاده شد. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه به طور ميانگين شركت ها 37.6 درصد گزارشگري يكپارچه ارائه كرده اند. همچنين عوامل حاكميت شركتي، نوع استراتژي، عملكرد مالي، موقعيت صنعت و فشار ذينفعان بر گزارشگري يكپارچه در شركت‌هاي پذيرفته شده بورس اوراق بهادار تهران موثر هستند. از نظر ميزان تاثيرگذاري، حاكميت شركتي مقدار 0.101 بيشترين و موقعيت صنعت با مقدار 0.086 كمترين تاثير بر گزارشگري يكپارچه داشتند.