تاثير وضع مقررات كنترل هاي داخلي بركيفيت اقلام تعهدي

پياده سازي، ارزيابي و نظارت بر سيستم هاي كنترل داخلي موثر، تعيين كننده اصلي كيفيت گزارشگري مالي است. به طور خاص، كنترل هاي داخلي با كيفيت بالا دستكاري عمدي اطلاعات گزارش شده به خارج از شركت را كاهش مي دهند. خطرهايي چون خطاهاي رويه اي و برآورد تصادفي در گزارش، خطرات ذاتي عمليات و استراتژي هاي تجاري كه ممكن است بر كيفيت اقلام تعهدي گزارش شده تأثير بگذارد را كاهش مي دهد. از اين رو هدف پژوهش بررسي تاثير وضع مقررات كنترل هاي داخلي به منظور جلوگيري از وقوع اشتباهات و انحرافات به گونه اي اثربخش و كارآمد بر كيفيت اقلام تعهدي است. بدين منظور اين پژوهش با 90 شركت نمونه و در بازه زماني 12 ساله 1397-1386 در دو مرحله با اجراي آزمون مقايسه ميانگين تي زوجي و آزمون كرامر انجام شد. با در نظر گرفتن نتايج و نيز مقايسه توان تبيين كنندگي و دقت هريك از الگو هاي پژوهش، مي توان گفت كه در سطوح اطمينان مختلف الگوها از اعتبار مناسب و قابل اتكايي برخوردارند و از لحاظ مقايسه اي ميانگين كيفيت اقلام تعهدي در دوره بعد از وضع مقررات كنترل هاي داخلي، تفاوت معناداري با دوره قبل از آن دارد. نتايج نشان داد كيفيت اقلام تعهدي شركت ها در دوره بعد از وضع مقررات كنترل‌هاي داخلي، تفاوت معناداري با دوره قبل از آن دارد.