شناسايي و تحليل نيازمندي هاي مديريتي صنعت فرش دستباف ايران با استفاده از ديمتل فازي

گسترش روز افزون سازمان هاي توليدي و بازرگاني فرش دستباف و وضعيت كنوني اين صنعت در كشور، ضرورت استفاده بيشتر از دانش مديريت علمي و بر خواسته از تجربه خبرگان را نمايان ساخته است. در اين پژوهش هدف اصلي ايجاد شبكه اي از شاخص هاي اساسي مديريتي به طريقي مي باشد كه از دريچه يك هنر صناعي و سنتي يعني فرش دستباف به مسائل مديريتي و زير شاخص ها و عوامل آن نگريسته شود. براي اين منظور، در مرحله اول شاخص هاي مورد نظر با انجام مصاحبه هاي باز با خبرگان اين صنعت و بهره گيري از روش كيفي داده بنياد استخراج و گروه بندي گرديدند. حاصل اين بخش از پژوهش شناسايي 72 شاخص و دسته بندي آن ها در قالب گروه هايي متجانس بود. در مرحله بعد اين پژوهش، به منظور بررسي روابط بين و ميزان اهميت گروه هاي به دست آمده از مرحله كيفي، از روش كمي ديمتل فازي استفاده شد. نتايج اين بخش بيانگر اين مهم است كه توجه به صادرات و ايجاد بهره وري در پيامد هاي اقتصادي مهمترين شاخص تاثير گذار بر شبكه مديريتي اين صنعت مهم مي باشد.