جداسازي رنگ از پساب هاي نساجي با به كارگيري حلال آلي و سطح فعال ها

به طور معمول، روش هاي جذب سطحي و اكسيداسيون معمولا براي جداسازي رنگ از پساب استفاده مي شود. تكنيك جديد بر پايه جداسازي مايع مايع به وسيله ميسل معكوس مي باشد كه از اين طريق امكان بازيافت رنگ و حلال وجود دارد. آزمايشات با مخلوط شدن مقدار مشخص از رنگ، فاز آبي، فاز حلال و سطح فعال در يك استيرر انجام شد. جداسازي فاز آبي از فاز حلال حاوي رنگ كپسوله شده در ميسل هاي معكوس به وسيله گرانش در بورت انجام شد. جداسازي رنگ متيلن بلو و رنگ مستقيم قرمز 21 از فاز آبي به همراه سطح فعال هاي آنيونيك (LAS) و كاتيونيك (CTAB) در حلال بنزيل الكل انجام شد. نتايج آزمايشات نشان داد كه حذف رنگ از فاز آبي با كاهش غلظت اوليه رنگ از افزايش مي يابد، به طوري كه با كاهش غلظت اوليه رنگ از 3 به 2 ميلي گرم در ليتر منجر به افزايش كارايي حذف رنگ از 59 به 70 درصد شد. ضمنا حضور سطح فعال آنيوني باعث كمك به حذف رنگ متيلن بلو تا 73 درصد گرديد. همچنين با افزايش زمان ماندگاري درصد حذف رنگ افزايش يافت به طوري كه با افزايش زمان ماندگاري از 10 به 20 دقيقه كارايي حذف رنگ از 48 درصد به حدود 73 درصد افزايش يافت. استفاده از بنزيل الكل در محلول رنگ، باعث شد تا رنگ جذب بنزيل الكل شود و منجر به كاهش اكسيژن مورد نياز شيميايي (COD) گرديد.نتايج آزمايشات همچنين نشان داد كه گرچه سطح فعال باعث سهولت مهاجرت رنگ از فاز آبي به فاز آلي و افزايش حذف رنگ شده است اما خود سطح فعال نيز مي تواند تا 5 درصد باعث افزايش اكسيژن مورد نياز شيميايي شود. بنابراين در اين نوع تصفيه بهتر است از سطح فعالي استفاده شود كه كمترين اثر را در افزايش اكسيژن مورد نياز شيميايي داشته باشد.