مطالعه تطبيقي سبك سورئاليسم درآثار سالوادوردالي و ايران درودي و بكارگيري آن در طراحي لباس مفهومي

فراواقع گرايي يا سورئاليسم يكي ازجنبش هاي قرن بيستم است كه در عمل با انتشار مجله انقلاب فراواقع‌گرا توسط برتون آغازشد. درحال حاضر نيز طراحان زيادي در زمينه مد مفهومي با الهام ازآثار برجسته هنرمندان سورئال ، طرحهايي خلاقانه را ابداع مي كنند. درودي هنرمند سورئال ايراني ست كه بيش از43نمايشگاه از آثار خود را به ديد عموم گذاشته است. مقاله حاضر به آثار معروف اين دو هنرمند پرداخته شده، همچنين به چگونگي استفاده از آثار هنرمندان سورئال در طراحي لباس مفهومي مي پردازد .ضرورت برانجام اين پژوهش بكارگيري آثارهنرمندان سورئال ايراني چون ايران درودي درطراحي لباس مفهومي‌ست.. روشهاي انجام شده دراين تحقيق توصيفي تحليلي است .گردآوري اطلاعات به شيوه كتابخانه اي است.در مقايسه تطبيقي بين آثار سالوادور دالي و ايران درودي مي توان به اين نتيجه رسيد كه يكي ازمشخصه هاي آثار دالي استفاده از اشياء بوده و در برخي از آثار او تكرار شده است. او در نقاشيهاي خود منطق و خرد و نظم طبيعي را رد مي‌كند وكيفيت رويايي بودن و شبح گونه را به آن القا مي‌كند. دالي از آثار خود براي رساندن پيام هاي اجتماعي وسياسي به بينندگان استفاده مي كرد. در حالي كه درآثار درودي فرم آثار به گونه‌اي نمايان شده كه گويي كل جهان هستي همين است و سوژه در مركز خودنمايي مي كند. مركزيت سوژه‌ها در عمل تلاقي آسمان و زمين رسم شده است. نور در نقاشيها امكان اميد است،كه نقاش به آن چشم دوخته كه در ذهن و روح بيننده حركت مي كند و درعمق جان او نفوذ مي كند.همچنين وقتي صحبت از مد ميشود، سوررئاليسم نبايد به طور كامل كنار گذاشته شود. سوررئاليستها با وجود تمام شهرت خود به عنوان يك جنبش مردانه، بدون شك برخي از تأثيرگذارترين افراد قرن بيستم بودند، هم به دليل فلسفه و هم زيبايي شناسي متمايزشان. اما طراحان مد معاصر بايد دقت بسيار بيشتري در مورد اينكه چه چيزي و چرا نقوش سوررئاليستي را هدايت مي كنند، بيان كنند. مد، مانند هر شكل هنري، خود را به بازمتنسازي مستمر مي دهد.