طراحي سازه ايمني‌زا بر اساس پروتئين اسپايك (s) ويروس كرونا

زمينه و هدف: كرونا ويروس انساني يكي از اعضاي خانواده كروناويريده و عامل ايجاد‌كننده عفونت‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني است. با وجود شيوع چندين باره شديد اپيدمي و عدم داروي ضد‌ويروسي مناسب، اما هنوز پيشرفت زيادي در رابطه با واكسن مبتني بر اپي‌توپ كه براي HCoV طراحي شود، حاصل نشده است.  مواد و روش ها: روش كار در اين مطالعه اين‌گونه بود كه به ترتيب با انتخاب توالي پروتئين اسپايك كرونا ويروس از مركز ملي اطلاعات بيوتكنولوژي، بازيابي توالي پروتئين و تعيين اپي‌توپ‌هاي T،B مورد نياز براي توليد واكسن كايمر، بررسي آنتي ژنسيته و الرژنسيته و توكسيسيتي اپي‌توپ‌هاي انتخابي توسط سرورهاي مختلف، پيكربندي تركيب كايمر اوليه از واكسن اپي‌توپي طراحي شد. سپس به ارزيابي واكسن كايمر از نظر ساختاري و قابليت اتصال به سلول‌هاي B و تركيبات MHCI ،II و بررسي ساختار دو‌بُعدي و جايگاه امينواسيدها و پيوندها در مدل سازه ايمني‌زا و نيز بررسي فيزيك و شيميايي و پايداري واكسن مدل توسط برخي سرورهاي ديگر پرداخته شد. در‌نهايت، سپس براي اتصال در برابر مولكول‌هاي آنتي‌ژن‌هاي لكوسيتي انساني، با استفاده از تكنيك‌هاي داكينگ ملكولي براي بررسي اثر متقابل با اپي‌توپ آزمايش شد.  ملاحظات اخلاقي: تمامي اصول اخلاقي در اين مقاله در نظر گرفته شده است. شركت‌كنندگان در جريان هدف تحقيق و مراحل اجراي آن قرار گرفتند. آنها همچنين از محرمانه بودن اطلاعات خود اطمينان داشتند. اصول كنوانسيون هلسينكي نيز رعايت شد. يافته ها نتايج حاصل بيانگر آن بودند كه سازه ايمني‌زاي ايجادشده از لحاظ ساختار دو‌بُعدي و سه‌بعدي و جايگاه امينواسيدها و پيوندها در مدل سازه ايمني‌زا، سميت و الرژن بودن و آنتي ژنسيته در شرايط مطلوبي قرار داشت و داراي پايداري (شاخص ناپايداري 33.93) و نيمه عمر مطلوب و شرايط فيزيك و شيميايي مناسبي بود.  نتيجه گيري: به‌طور كلي سازه ايمني‌زايي كه در اين فرايند پژوهشي تهيه شد، توانست در فرايند داكينگ برهم‌كنش مطلوبي با برخي از اجزاي سيستم ايمني آنتي‌ژن‌هاي لكوسيتي انساني داشته باشدكه اين بيانگر شناسايي مطلوب اين سازه توسط سيستم ايمني هومورال و سلولي بدن و تحريك آن‌ها در جهت توليد ايمني در بدن شخص ميزبان است كه البته اثبات مطمئن‌تر آن نيازمند فرايندهاي فاز باليني است.