پيش‌بيني مشكلات هيجاني‌اجتماعي كودكان براساس سبك‌هاي فرزندپروري با نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي

زمينه و هدف در زندگي مدرن امروزي مشكلات هيجاني و اجتماعي بالاترين رتبه را در بين بيماري‌هاي رواني به خود اختصاص داده‌اند. از‌اين‌رو پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علّي پيش‌بيني مشكلات هيجاني‌اجتماعي كودكان براساس سبك‌هاي فرزندپروري با تأكيد بر نقش واسطه‌اي حمايت اجتماعي انجام شد مواد و روش ها پژوهش حاضر به‌صورت مقطعي‌تحليلي بود. جامعه تحت مطالعه شامل 230 نفر از والدين داراي كودكان زير 5 سال با مشكلات رفتاري‌هيجاني و مراجعه‌كننده به مراكز سلامت شهر پرديس در سال 1399 بود كه با روش نمونه‌گيري دردسترس، 230 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه‌گيري شامل پرسش‌نامه سبك‌هاي فرزندپروري، پرسش‌نامه حمايت اجتماعي و پرسش‌نامه مشكلات هيجاني‌-جتماعي بود. براي تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و بهره‌گيري از نرم‌افزار SmartPLS استفاده شد.  ملاحظات اخلاقي اين مقاله در دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم تحقيقات تهران با كد 99527 تصويب و تأييد شده است. يافته ها ميانگين سني مادران 7/86±‌32/87 بود. از طرفي 60 درصد كودكان را پسران و 40 درصد را دختران با ميانگين سني0/87±‌4/12تشكيل دادند. ميانگين و انحراف معيار مشكلات هيجاني‌اجتماعي 4/37±‌40/16، معيار سبك‌هاي فرزندپروري 18/10±‌152/23و حمايت اجتماعي 6/49±‌34/66 به دست آمد. سبك‌هاي فرزندپروري در پيش‌بيني مشكلات هيجاني‌اجتماعي كودكان با واسطه‌گري حمايت اجتماعي نقش معنا‌داري داشت (0/05 P). همچنين شا‌خص‌هاي برازش مدل نيز ازطريق پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ نشان از برازش مناسب مدل داشت.  نتيجه گيري نتايج پژوهش حاضر بر نقش حساس اوايل زندگي انسان (كودك) و لزوم متمركز كردن امكانات حمايتي براي زوج مادر و كودك در اين سن تأكيد دارد. به‌نحوي‌كه تأمين مداخلات رواني و حمايتي براي مادران با استرس بالا به سازگاري و سلامت روان والد و به دنبال آن رشد بهنجار كودك مي‌انجامد.