بررسي نقش واسطه‌اي تنظيم شناختي هيجان و ذهن‌آگاهي در رابطه بين نگراني و اضطراب فراگير

زمينه و هدف پژوهش‌هاي مختلف رابطه بين نگراني و اضطراب را مطالعه كردند. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه‌اي تنظيم شناختي هيجان و ذهن‌آگاهي در رابطه بين نگراني و اضطراب فراگير است. مواد و روش ها پژوهش حاضر پيرو طرحي از مطالعات همبستگي است. نمونه تحقيق، 248 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي شهرستان كاشان را دربر داشت كه در سال تحصيلي 1396-1397 مشغول تحصيل بودند. جهت سنجش متغيرهاي پژوهش، از مقياس كوتاه اختلال اضطراب فراگير، پرسش‌نامه نگراني ايالت پنسيلوانيا، فرم كوتاه نسخه فارسي پرسش‌نامه تنظيم شناختي هيجان و پرسش‌نامه 5 وجهي ذهن‌آگاهي استفاده شد. ملاحظات اخلاقي اين مطالعه با كد اخلاق IR.KAUMS.REC.1397.001  در كميته اخلاق شوراي پژوهشي دانشگاه علوم‌پزشكي كاشان به تصويب رسيده است. يافته ها يافته‌ها بيانگر وجود رابطه معنادار بين نگراني و اضطراب فراگير، نگراني و تنظيم شناختي هيجان، نگراني و ذهن‌آگاهي، اضطراب فراگير و تنظيم شناختي هيجان، و اضطراب فراگير و ذهن‌آگاهي بود. يافته‌هاي معادلات ساختاري نقش واسطه‌اي متغير تنظيم شناختي هيجان را در رابطه بين نگراني و اضطراب فراگير تأييد كرد. همچنين ضريب مسير ذهن‌آگاهي و اضطراب فراگير معنادار نبود. براين‌اساس از مدل حذف شد. نتيجه گيري در‌مجموع مي‌توان گفت در ارتباط نگراني و اضطراب فراگير، تنظيم شناختي هيجان نقش واسطه‌اي دارد. به‌نظر مي‌رسد اين يافته در زمينه‌هاي سلامت روان فردي، خانوادگي، تربيتي، درماني و روابط بين‌فردي كاربرد داشته باشد.