مدل‌يابي معادلات ساختاري عوامل فرهنگ سازماني دخيل در بين‌المللي‌سازي دانشگاه‌هاي ايران

زمينه و هدف بين‌المللي ‌كردن آموزش عالي، امروزه به عنوان يك استراتژي كارآمد براي مواجهه با نيازهاي متنوع جامعه‌ جهاني‌شده مطرح است. فرهنگ سازماني دانشگاه‌ها يكي از عوامل تعيين شكست يا موفقيت عملكرد آن را تشكيل مي‌دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط عوامل فرهنگ سازماني در بين‌المللي‌سازي دانشگاه‌هاي ايران انجام شد. مواد و روش ها پژوهش از نوع كمّي بوده و جامعه آماري اين مطالعه را صاحب‌نظران، سياست‌گذاران، مجريان و دست‌اندركاران بين‌المللي‌سازي دانشگاه‌ها تشكيل دادند. پرسش‌نامه محقق‌ساخته، به‌ شكل خوداظهاري و حاوي سؤالات بسته پاسخ طراحي‌ شد و 124 نفر از صاحب‌نظران آموزش عالي و دست اندركاران بين‌المللي‌سازي آموزش عالي آن را تكميل كردند. در مرحله كمّي مدل‌يابي معادلات ساختاري و تحليل عاملي مرتبه اول و دوم با نرم‌افزار SPSS و ايموس انجام شد. ملاحظات اخلاق اين مقاله برگرفته از پايان‌نامه دكتراي رفتار سازماني با كد شناسايي IR.IAU.RASHT.REC.1400.035 مصوب 1400.11.12 دانشگاه آزاد اسلامي است. يافته‌ها با توجه ‌به خروجي نرم‌افزار ايموس، ترتيب عوامل تشكيل‌دهنده الگوي بين‌المللي‌سازي آموزش عالي بر اساس بار عاملي نشان مي‌دهد بالاترين عامل مربوط به عامل ارتباط و تعامل با بار عاملي (1.03) و كمترين بار عاملي مربوط به منابع انساني، فيزيكي و مالي با بار عاملي (0.87) است. نتيجه گيري فرهنگ دانشگاهي در سطح جامعه دانشگاهي و گروه‌هاي آموزشي و در تعامل بين آن‌ها معنا مي‌يابد و به شيوه‌هاي برقراري ارتباط و تعامل بين اعضاي دانشگاه اشاره دارد. اين مقوله به‌ عنوان يكي از عوامل اثرگذار در سياست‌هاي آموزش عالي مطرح است كه نقش مهمي در انواع تفكر سيستمي، راهبردي، فرايندي، جهاني و خلاقانه بين مديران دانشگاه‌ها و توانمندي كاركنان و رؤيت‌پذيري دانشگاه از نظر نتايج اعتباربخشي و رتبه‌بندي نقش مهمي در بين‌المللي‌سازي دانشگاه‌ها دارد.