بررسي رابطه منابع اطلاعاتي و ميزان تاب آوري با شدت اضطراب افراد ساكن تهران در همه گيري بيماري كرونا: يك مطالعه بر خط

مقدمه: مواجه شدن با منابع اطلاعاتي گوناگون، مواجهه بيش از حد اطلاعاتي و اطلاعات گمراه كننده درباره بيماري كرونا، سلامت رواني افراد را به مخاطره مي اندازد. تحقيق حاضر به منظور بررسي رابطه منابع اطلاعاتي و ميزان تاب آوري با  شدت اضطراب فراگير در همه‌گيري بيماري كرونا انجام شد.مواد و روش كار: اين مطالعه مقطعي در سال ۱۴۰۰ در بين بزرگسالان تهراني ۱۸ سال و بالاتر انجام شد. تعداد نمونه ها ۴۰۰نفر بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند، به اين صورت كه لينك پرسشنامه هاي الكترونيكي از طريق شبكه هاي اجتماعي مجازي در اختيار نمونه هاي مطالعه قرار گرفت. پرسشنامه ها شامل اطلاعات دموگرافيك، منابع اطلاعاتي، پرسشنامه اضطراب فراگير (GAD۷) و فرم كوتاه پرسشنامه تاب آوري(BRS) بود. داده ها با اسـتفاده از روش هاي آماري توصيفي و رگرسـيون لجسـتيك توسط نرم افزار SPSS نسـخه ۲۳ تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در اين مطالعه ۴۰۰ نفر شركت كردند. ميانگين سن پاسخ دهندگان ۱۲/۴۲±۳۲/۱۷ سال بود. يافته‌ها نشان داد، بيشتر افراد اطلاعات خود درباره كوويد ۱۹ را با استفاده از فضاي مجازي (۲۳/۸ درصد) و تارنماهاي خبري (۲۱/۰ درصد) بدست مي آورند. در مطالعه حاضر، ميانگين (انحراف معيار) نمره اختلال اضطراب فراگير (۳/۷۶) ۶/۱۶ بود. ۱۳۹ نفر (۳۴/۸ درصد) از شركت كنندگان حداقل اضطراب، ۱۹۹نفر (۴۹/۸ درصد) اضطراب خفيف، ۴۸ نفر (۱۲ درصد) اضطراب متوسط و ۱۴ نفر (۵/۳ درصد) اضطراب شديد داشتند. همچنين ميانگين (انحراف معيار) نمره تاب آوري (۰/۶۳) ۳/۱۴ با دامنه تغييرات (۵۱) بود. ۱۳۸ نفر (۳۴/۵ درصد) از مخاطبان تاب آوري كم، ۲۴۸ نفر (۶۲/۰ درصد) تاب آوري معمولي، و ۱۴ نفر (۳/۵ درصد) تاب‌آوري زياد داشتند. نتايج تجزيه و تحليل رگرسيون نشان داد ميزان تاب آوري با كاهش شدت اضطراب (۰/۰۰۰۱ P) و استفاده از فضاي مجازي (۰/۰۰۵=P) با افزايش شدت اضطراب افراد در طول همه گيري بيماري كرونا، رابطه معناداري دارد. نتيجه‌گيري: در همه گيري كرونا نوع منابع اطلاعاتي و ميزان تاب آوري با شدت اضطراب در افراد ساكن تهران ارتباط داشت. همچنين صرف زمان بيشتر در فضاي مجازي با اضطراب بالاتر افراد مرتبط بود. از سوي ديگر تاب آوري بيشتر با كاهش شدت اضطراب ارتباط داشت.