بررسي تاثير پيچيدگي و رشد اقتصادي بر انتشار گاز دي اكسيد كربن (مطالعه موردي: كشور ايران)

هدف از اين مقاله بررسي رابطه منحني كوزنتس محيطي (EKC)و شاخص پيچيدگي اقتصادي (ECI) به عنوان عنصر متمايز كننده حجم توليد براي كشور ايران است.براي بررسي رابطه بين متغيرها از مدل اصلاح خطاي بردار(VECM) براي دوره زماني 1389-1399 با تكنيكهاي حداقل مربعات پويا،حداقل مربعات اصلاح شده،آزمون همجمعي و آزمون جوهانسون استفاده شد. براي بررسي عوامل موثر بر انتشار گاز دي اكسيد كربن،از متغيرهاي سنتي كه داده هاي منحني كوزنتس محيطي رابين سالهاي 1399-1389 نشان مي دهد استفاده شده است.اين متغيرها عبارتند از توليد ناخالص داخلي سرانه،جمعيت شهري،مصرف برق(كيلووات ساعت سرانه)،سرمايه گذاري مستقيم خارجي،واردات و صادرات كالا و خدمات(درصد توليد ناخالص داخلي) كه از مركز آمار ايران ،سازمان محيط زيست و بانك مركزي تهيه شده است..براي بدست آوردن پيچيدگي اقتصادي(ECI) از مدل پيشنهادي هيدالگو و هاوس مان (2009) استفاده شد.نتايج تحقيق نشان مي دهد پيچيدگي اقتصادي بر انتشار گاز دي اكسيد كربن تاثيري ندارد اما افزايش توليد و مصرف انرژي و افزايش صادرات و كاهش واردات بر انتشار گاز دي اكسيد كربن موثر است.همچنين بين افزايش درآمد سرانه،سرمايه گذاري مستقيم خارجي و انتشار گاز دي اكسيد كربن رابطه معني داري يافت نشد.طبق نتايج تحقيق پيشنهاد مي شود از انرژيهاي تجديدپذير در توليد استفاده شود و قوانين صادراتي و وارداتي برمبناي كاهش مخاطرات زيست محيطي باشد.