بررسي وضعيت مقبوليت برنامه خود ارزيابي سلامت ميانسالان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي

مقدمه: ميانسالان گروه قابل توجهي از جمعيت فعال جامعه را تشكيل مي‌دهند كه سلامت آنان اهميت زيادي در توليد و بهره‌وري كشور دارد. اين مطالعه با هدف تعيين مقبوليت برنامه خود مراقبتي ميانسالان در گروه‌هاي مختلف گيرندگان و ارائه دهندگان خدمات انجام شد. مواد و روش كار: اين مطالعه تركيبي با استفاده از دو روش كيفي و كمي انجام گرفت. مطالعه كيفي با هدف تعيين ابعاد مقبوليت و چالش هاي برنامه خود مراقبتي ميانسالان در دو گروه‌ گيرندگان و ارائه‌دهندگان خدمات انجام گرفت. به منظور جمع آوري داده هاي اين بخش مطالعه از بحث گروهي استفاده شد. داده‌هاي كيفي به روش تحليل موضوعي، تحليل شدند. در مرحله بعد بر اساس اطلاعات به دست آمده از مطالعه كيفي، ابزارهاي جمع آوري اطلاعات تدوين شد كه شامل دو پرسشنامه مجزا براي گيرندگان(۳۶ سوال) و ارائه‌دهندگان(۴۰ سوال) خدمات بودند. روايي و پايايي پرسشنامه ها مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. نمونه هاي مورد بررسي در گروه گيرندگان خدمات ۳۰۰ نفر و در ارائه دهندگان خدمات كل جامعه (۱۱۱ نفر) بود. تحليل داده‌ها با نرم افزارSPSS  انجام گرفت. يافته ها: يافته هاي حاصل از بخش كيفي مطالعه نشان داد، ابعاد مقبوليت برنامه از ديدگاه گيرندگان خدمات شامل ۶ بعد و از ديد ارائه‌دهندگان خدمات شامل ۸ بعد بود. نتايج بخش كمي نشان داد مقبوليت برنامه از ديد گيرندگان خدمات در بعد فرآيندهاي ارائه خدمت (3/71) و رضايت از برنامه (3/71) بالاتر و در بعد مشاركت مردم در برنامه (3/08) پايين‌تر از ساير ابعاد بود. همچنين بررسي مقبوليت برنامه از ديد مديران و ارائه‌دهندگان در بعد پاسخگويي به نيازهاي سلامت (4/00) بيشتر از ساير ابعاد و در بعد انطباق با شرايط گيرندگان خدمات (2/78) كمتر از ساير ابعاد برآورد شد. نتيجه گيري: شناخت ابعاد مقبوليت برنامه خود مراقبتي سلامت ميانسالان نقش مهمي در اجراي موفقيت آميز برنامه در سطح كشور دارد. در اين زمينه توجه به راهكارهايي براي جلب مشاركت مردم و انطباق با شرايط گيرندگان خدمات نقش مهمي در اين زمينه دارد.