اعتباريابي الگوي بومي معنادرماني در مبتلايان به سرطان پستان

مقدمه: استرس و انزواي اجتماعي مي تواند منجر به پيشرفت بيماري ويا عود مجدد سرطان گردد، در اين راستا لزوم مديريت استرس و آرام سازي روان در اين افراد ضروري مي نمايد. يكي از راه هاي ايجاد آرامش در انسان، داشتن معنا در زندگي است و آموزش معنادرماني مي تواند نقش موثري در حصول به اين منظور بازي كند. امروزه آموزش معنادرماني به صورت هاي گوناگون جهت جوامع هدف متفاوت، در دنيا در حال انجام است و فقدان يك الگوي بومي ايراني معنادرماني از كمبود هاي موجود آموزشي  ما قلمداد مي گردد. هدف پژوهش حاضر اعتباريابي يك الگوي ايراني معنادرماني براي مبتلايان به سرطان پستان است. روش بررسي: اين پژوهش به روش توصيفي-پيمايشي انجام شده و بر اساس الگوي ارائه شده در رساله دكتري نعمتي از تجربه زيسته بيماران بهبود يافته از سرطان انجام شد. اين الگو شامل 4مضمون اصلي(تكامل فردي و اجتماعي، رنج متعالي، توانمندي هاي مثبت روانشناختي و فرشته مرگ) و 16 مضمون فرعي مي باشد. جامعه آماري اين مطالعه شامل تمامي متخصصين رشته روانشناسي در سال1400 بودند كه به شيوه نمونه‌گيري دردسترس، 120 متخصص انتخاب شدند. داده هاي حاصل از نظرسنجي متخصصان به كمك روش تحليل عاملي تاًييدي و نرم افزار ايموس تحليل شدند. يافته ها: يافته‌هاي حاصل از تحليل عاملي تاًييدي نشان داد بارهاي عاملي مربوط به ميزان ارتباط مضمون اصلي با مضامين فرعي تشكيل دهنده آن، در پاسخ به سوالات تصور بيماران از معناي زندگي، تصور بيماران از معناي سرطان، تصور بيماران از راهكارهاي مقابله با سرطان و عوارض آن و تصور بيماران از معناي مرگ ومردن در وضعيت مطلوبي (0/6 تا 0/7) قرار دارند. همچنين واريانس‌تبيين‌شده همه مضامين فرعي از 25 درصد بالاتر بود. نتيجه گيري: الگوي بومي معنادرماني براي مبتلايان به سرطان پستان از برازش مطلوبي برخوردار است، پيشنهاد مي‌شود الگوي درماني مبتني بر معنادرماني در مراكز درماني پذيرش بيماران سرطاني و مراكز مشاوره و روانشناختي منحصر به اين مراجعان اجرا گردد.