ارائه خدمات سلامت جنسي توسط ماما در مراكز جامع سلامت: يك پژوهش كيفي در ايران

مقدمه: سلامت جنسي يكي از جنبه هاي مهم سلامتي است و مشاوره جنسي يكي از نقشهاي مهم كاركنان بهداشتي است اما تعداد كمي از مراقبين سلامت اين نقش را در محيط باليني بدرستي ايفا مي كنند. با توجه به اينكه در ايران اغلب خدمات مرتبط با سلامت باروري و جنسي در مراكز جامع سلامت  توسط ماما ارائه ميشود، مطالعه حاضر با هدف تبيين عوامل مرتبط با ارائه خدمات سلامت جنسي توسط ماما در اين مراكز انجام شده است. مواد و روش كار: اين پژوهش يك مطالعه كيفي بود كه در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در رفسنجان، ايران انجام شد. شركت كنندگان شامل ۱۶ ماما، ۷ مطلع كليدي و ۶ زن مراجعه كننده به مراكز جامع سلامت بودند. داده ها با استفاده از ۳ جلسه بحث متمركز گروهي و ۸ مصاحبه نيمه ساختاريافته بدست آمدند و با استفاده از روش تحليل محتواي قراردادي تجزيه تحليل شدند. نرم افزار مكس كيودا ۱۰  مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: از تجزيه و تحليل داده ها ۸۷ كد، ۲۷ زيرطبقه و ۹ طبقه استخراج شد. در نهايت ۳ درونمايه به شرح زير بدست آمد: داشتن صلاحيت حرفه اي ماما جهت ارائه خدمات سلامت جنسي ، شكاف آموزشها در حيطه سلامت جنسي و محدوديتهاي ارائه خدمات سلامت جنسي . نتيجه گيري: بدليل نبود آموزش كافي در زمينه سلامت جنسي و موانعي مثل رويكرد و نگرش سياستگزاران، محدوديت زمان و منابع، و مسائل فرهنگي، خدمات مرتبط با سلامت جنسي با تبحر ارائه نميشود . با بهره بردن از ظرفيت حرفه اي مامايي و اصلاح كوريكولوم آموزشي در زمينه سلامت جنسي و سياستگزاري متناسب، دستيابي به خدمات سلامت جنسي براي همه زنان از طريق مراكز جامع سلامت قابل دسترس خواهد بود.