بررسي ميزان اعتياد به تلفن همراه هوشمند دانشجويان دانشكده بهداشت شهيد صدوقي يزد در ايام پاندمي كوويد_19

مقدمه: تلفن همراه هوشمند به عنوان وسيله اي جدايي ناپذير در زندگي امروزي تبديل شده است. در كنار مزاياي تلفن همراه هوشمند ، استفاده مفرط از آن  داراي تاثيرات منفي  بويژه در بين دانشجويان است. يكي از اين اثرات منفي ، اعتياد به تلفن همراه هوشمند مي باشد. در دوران پاندمي كرونا  و قرنطينه خانگي جهت شركت در كلاس هاي مجازي و همچنين بعنوان وسيله اي براي سرگرمي و اوقات فراغت از آن استفاده مي شد. اين مطالعه با هدف بررسي ميزان اعتياد به تلفن همراه هوشمند دانشجويان دانشكده بهداشت شهيد صدوقي يزد در ايام پاندمي كرونا انجام شد.  روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي مقطعي است كه در ايام پاندمي كرونا انجام گرفت. جامعه آماري شامل 303 دانشجوي دانشكده بهداشت بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اعتياد به تلفن همراه سواري بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS  نسخه 26و آزمون هاي تي مستقل ، كاي اسكوئر آناليز شد. يافته ها:ميانگين نمره اعتياد به تلفن همراه 39.6 بود. 7.6 درصد اعتياد خفيف،85.8 درصد اعتياد متوسط و 6.6 درصد اعتياد شديد داشتند. بين جنسيت، وضعيت تاهل ، مقطع تحصيلي با اعتياد به تلفن همراه هوشمند ارتباط معني داري يافت نشد. 66 درصد زمان دانشجويان صرف حضور در شبكه هاي اجتماعي ميشد. نتيجه گيري:اعتياد به تلفن همراه هوشمند در دانشجويان دانشكده بهداشت بالا است. انجام مداخلات جدي آموزشي و اقدامات فرهنگي و فوق برنامه در ايام پساكرونا لازم است.