كيفيت زندگي و عوامل پيش بيني كننده آن در بيماران مبتلا به اگزاماي شغلي دست: يك مطالعه مقطعي

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي كيفيت زندگي و عوامل پيش بيني كننده آن در بيماران مبتلا به اگزاماي شغلي دست اجراء شد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي- تحليلي 244  بيمار مبتلا به اگزاماي شغلي دست بصورت نمونه گيري در دسترس مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه استاندارد شاخص كيفيت زندگي در بيماري هاي پوستي (DLQI) و مقياس آنالوگ بصري (VAS) بودند. آناليز داده ها توسط  Stata نسخه 14 انجام و نسبت شانس خام و تعديل شده (Odds Ratio) با فاصله اطمينان 95 درصد (95% CI) گزارش گرديد.  يافته ها: 46.7 % مبتلا به اگزما شديد بودند. مدل چند متغيره رگرسيون لجستيك نشان داد سن بالاي 30 سال (9.98 – 2.92 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=5.40) ، جنسيت زن  (3.60 – 1.14 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=2.02) ، خانه داري  (14.24 – 1.94 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=5.25) ، سابقه كار بالاي 5 سال (9.85 – 2.13 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=4.59) ، ساعت كاري بالاي 8 ساعت  (8.62 – 2.57 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=4.71)  و شدت اگزماي دست  (2.56 – 1.28 : فاصله اطمينان 95 %  با OR=2.14) مهمترين فاكتورهاي پيش بيني كننده كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به اگزماي دست بودند. نتيجه گيري: اگزاماي دست بر كيفيت زندگي اكثر بيماران اثر قابل توجهي دارد ، لذا طراحي و اجراي برنامه هاي مراقبتي و پيشگيرانه با در نظر گرفتن فاكتورهاي فوق الذكر جهت ارتقاء كيفيت زندگي اين بيماران ضروري به نظر مي رسد.