بررسي تأثير اجراي برنامه مراقبت خانواده‌محور بر خستگي و افسردگي دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن

مقدمه: امروزه يكي از شايع‌ترين مسائل بهداشتي در جهان، آنمي فقر آهن مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير اجراي برنامه مراقبت خانواده محور بر خستگي و افسردگي دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن انجام شد. ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﺤﻮﺭ ﺭﻭﺷـﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﻔﻴﺪ دو طرفه بين مراقبت كنندگان، ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻣﻲﺷﻮند . مراقبت خانواده محور به طور سيستماتيك سازمان دهي شده است به طوري كه پويايي و پيچيدگي هاي گوناگون ابعاد مختلف افراد و خانواده ها را مدنظر قرار داده است. روش بررسي: پژوهش حاضر به‌صورت مطالعه نيمه تجربي كاربردي در سال 1399 با انتخاب 70 دختر نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن محصل در مقطع دبيرستان شهرستان محمودآباد از طريق نمونه‌گيري هدفمند و در دسترس انجام شد. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه خستگي استمس و افسردگي بك مي‌باشد. بعد از گردآوري اطلاعات حاصل از مرحله قبل از مداخله، برنامه مراقبت خانواده محور براي دختران نوجوان نمونه پژوهش در گروه آزمون اجرا و آزمون ثانويه 3 ماه بعد از مداخله انجام شد. در گروه كنترل نيز پرسشنامه‌ها در ابتدا و سپس 3 ماه بعد از آموزش كه در 6 جلسه برگزار گرديده ، سنجيده و اطلاعات دو گروه با استفاده از روش‌هاي آزمون t زوجي و آزمون t وابسته مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: مقايسه نمره كل خستگي و افسردگي دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداري را در جهت كاهش نمرات نشان داد (0.001 P)، ولي در گروه كنترل، اختلاف معناداري وجود نداشت(P 0.05). مقايسه نمره كل خستگي  دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداري را در جهت كاهش نمرات نشان داد (0.001 P)، ولي در گروه كنترل، اختلاف معناداري وجود نداشت (0.182=P). همچنين، مقايسه نمره كل افسردگي دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون اختلاف معناداري را در جهت كاهش نمرات نشان داد (0.001 P)، ولي در گروه كنترل، اختلاف معناداري وجود نداشت (0.667=P). نتيجه‌گيري: ميزان خستگي و افسردگي در دختران نوجوان مبتلا به آنمي فقر آهن كه برنامه مراقبت خانواده محور را دريافت مي‌كنند، نسبت به گروه كنترل كاهش يافت.