عوامل تسهيل‌كننده و بازدارندۀ كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس: يك مطالعۀ كيفي

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري مزمن پيش رونده در سيستم اعصاب مركزي مي باشد كه كيفيت زندگي افراد مبتلا را تحت تاثير قرار مي دهد. عوامل متعددي به عنوان تسهيل كننده و بازدارنده دركيفيت زندگي اين بيماران نقش آفريني مي كنند. هدف اين مطالعه، تبيين عوامل تسهيل كننده و بازدارندۀ كيفيت زندگي در اين بيماران بود. روش بررسي: مطالعۀ كيفي حاضر با رويكرد تحليل محتواي قراردادي انجام شد. نمونه گيري به روش هدفمند و از طريق مصاحبۀ نيمه ساختاريافته با 18 بيمار مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مراجعه كننده به انجمن ام اس اصفهان انجام گرفت. جمع آوري اطلاعات تا اشباع داده ها ادامه يافت. از نرم افزار MAXQDA-10 براي مديريت داده ها استفاده شد. يافته ها: از تحليل محتواي مصاحبه ها، 4 طبقۀ اصلي و 15 طبقۀ فرعي شناسايي شدند. طبقه هاي اصلي شامل تسهيل كننده هاي فردي (اوقات فراغت و راهكارهاي مقابله)، تسهيل كننده هاي برون فردي (ورزش درماني، حمايت اجتماعي و سازمان هاي اجتماعي)، بازدارنده هاي درون فردي (مشكلات جسمي، اختلالات روانشناختي، آيندۀ نامشخص، محدوديت هاي عملكردي، از دست دادن شغل و بي پولي) و بازدارنده هاي محيطي (فرايند بيماري و درمان، خستگي مراقبين، ناكافي بودن اطلاعات در مورد بيماري ام اس، تنش هاي خانوادگي، و تفريح و سرگرمي) بود. نتيجه گيري: طبق نتايج پژوهش حاضرمتخصصان بهداشتي، دولت، جامعه و اعضاي خانواده مي توانند با انجام اقداماتي همچون ارائۀ خدمات آموزشي و روانشناختي براي بيماران و مراقبان، پوشش مناسب بيمه اي، دسترسي آسان به داروها به ويژه داروهاي خارجي با تعرفۀ مناسب، حمايت هاي اجتماعي و مالي، افزايش آگاهي بخشي جامعه راجع به اين بيماري و مناسب سازي بافت شهري،  به بهبود كيفيت زندگي در اين بيماران كمك شاياني كنند.