اثر بازدارندگي از رشد پنج اسانس‎ گياهي و دو گونه‌ قارچ آنتاگونيست Trichoderma روي برخي از گونه‌هاي بيماريزاي گياهي جنس Fusarium

در پژوهش حاضر، توانايي بازدارندگي از رشد ميسليومي پنج اسانس گياهي آويشن ‏شيرازي، پونه كوهي، ترخون و دو گونه اسطوخودوس بر عليه جدايه‌هاي شش گونه مهم بيماريزاي Fusarium شاملFusarium graminearum UM29 ، F. graminearum UM89، F. verticillioides، F. brasilicum، F. oxysporum f. sp. lentis و F. oxysporum f. sp. lycopersici و دو قارچ آنتاگونيست Trichoderma harzianum و T. viride، در پنج غلظت (75، 150، 300، 600 و 1000 ميكروليتر بر ليتر) به روش اختلاط با محيط كشت PDA مورد بررسي قرار گرفتند. اجزاي شيميايي اسانس ها با استفاده از دستگاه GC-MS مورد ارزيابي قرار گرفت. همچنين تأثير بازدارندگي از رشد گونه‌هاي Trichoderma harzianum T447 و T. viride T125 به دو روش كشت متقابل و اثر تركيبات فرّار آنها بررسي شد. نتايج آناليز GC-MS نشان داد كه تيمول و كارواكرول، تركيبات اصلي اسانس آويشن شيرازي و نپتالاكتون و 1،8-سينئول تركيبات اصلي پونه كوهي محسوب مي‏ شوند. اسانس آويشن شيرازي در غلظت 300 ميكروليتر بر ليتر، رشد ميسليومي اغلب گونه هايFusarium  مورد بررسي را به طور كامل مهار نمود. نتيجه آزمايشات كشت متقابل تيمار‌ها نشان داد بيشـترين درصد بازدارندگي در تعامل بين جدايه T. viride و قارچ بيمـاري‏زاي F. brasilicum با ميانگين 64.78 درصد و كمترين مقدار آن در تعامل بين جدايه T. harzianum  و قارچ‌ بيماريزاي F. oxysporum f. sp. lycopersici  با ميـانگين 36.52 درصد مي باشد. با توجه به نتايج تحقيق حاضر، اسانس آويشن شيرازي و T. harzianum T447 و T. viride T125 پتانسيل بالايي در بازداري از رشد ميسليومي قارچ هاي مورد بررسي از جنس Fusarium داشتند. ارزيابي هاي گلخانهاي و مزرعه اي  جهت بررسي كارايي آنها در كنترل اين بيماگرها ضروري مي باشد.