اثر تغذيه از رقم هاي مختلف چغندرقند بر ميزان پروتئين و فعاليت آلفا -آميلاز حشرات كامل Lixus incanescens، و مهار آنزيم با عصاره هاي پروتئيني تريتيكاله و چاودار

خرطوم بلند چغندرقند Lixus incanescens  تقريبا در تمام مزارع چغندرقند ايران انتشار دارد و خسارت شديد كمي و كيفي روي چغندرقند وارد مي كند. در اين پژوهش، تاثير تغذيه از چهار رقم مختلف چغندرقند به نام هاي افسوس، آناكوندا، اگريت و پرميير روي وزن حشرات كامل، ميزان پروتئين روده، فعاليت آلفا آميلاز رودهاي و نيز مهار آن با عصاره هاي پروتئيني بذور چاودار و تريتيكاله مورد بررسي قرار گرفت. بيشترين وزن حشرات كامل (20.33 ميلي گرم) در اثر تغذيه از رقم افسوس مشاهده شد و بين سه رقم ديگر تفاوت معني داري وجود نداشت. ميزان پروتئين روده و ميزان فعاليت آلفا آميلاز روده اي در حشرات كامل تغذيه كرده از رقم هاي مختلف به طور معني داري متفاوت بود و كمترين و بيشترين مقادير به ترتيب در رقم پرميير و افسوس ثبت شدند. طبق نتايج، عصاره پروتئيني تريتيكاله فعاليت آلفا آميلاز روده اي حشرات كامل تغذيه كرده از هر چهار رقم را مهار كرد و بين چهار رقم تفاوت معني داري مشاهده نشد. بيشترين ميزان مهاركنندگي (93 درصد) در حشرات كامل تغذيه كرده از رقم پرميير ديده شد. همچنين، عصاره پروتئيني چاودار فعاليت آلفا آميلاز گوارشي حشرات كامل تغذيه كرده از رقم پرميير را تا 98 درصد مهار كرد و بين سه رقم ديگر تفاوت معني داري مشاهده نشد. با استناد به نتايج، مهاركننده هاي پروتئيني چاودار و تريتيكاله مي توانند به عنوان يكي از عوامل موثر در كنترل تلفيقي اين آفت مورد توجه قرار گيرند. همچنين دو رقم افسوس و پرميير را مي توان به ترتيب به عنوان رقم مطلوب و نامطلوب براي اين آفت گزارش نمود.