طراحي و تدوين برنامه‌هاي درسي در دانشگاه هاي منتخب: استخراج معيارهاي طراحي الگوي مطلوب برنامه درسي دانشگاهي

تأثير تغييرات سريع علم و فناوري در جهان به ايجاد تحولات در همه عرصه هاي زندگي منجر شده است. آموزش عالي نيز از اين تأثير و تأثرها به دور نبوده، به گونه اي كه تغييرات تكنولوژيكي در دهۀ اخير بر پيكره آموزش عالي به ويژه برنامه هاي درسي تأثيرات شگرفي داشته است؛ برنامه هاي درسي از يك سو ايجاد كننده تغييرند و از سوي ديگر، در تقابل با تغيير عمل ‌مي كنند. از اين رو، براي توسعه برنامه هاي درسي دانشگاهي به مثابه مولد تغييرات مثبت، بهره گيري از تجارب بين فرهنگي و تجميع دستاوردهاي دانشگاه هاي پيشرو به عنوان سنگ بنايي براي تدوين چارچوبي جامع و كاربردي در اين زمينه بسيار كارآمد خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت طراحي و تدوين برنامه‌هاي درسي در دانشگاه هاي منتخب به منظور استخراج معيارهايي مشترك براي دستيابي به اين مهم انجام شد. در اين مطالعه از روش پژوهش اسنادي با كاربرد روش تحليل محتوا بهره گرفته شد. اسناد پنج دانشگاه در قالب هدف، اصول، نتايج يادگيري، محتوا، ارزشيابي، فرايند برنامه ريزي و راهبردهاي ياددهي-يادگيري بررسي شد. درنهايت، بر اساس معيارها و زيرمعيارها در هر يك از مقوله هاي يادشده، چارچوبي براي طراحي و تدوين برنامه درسي دانشگاهي در آموزش عالي ايران تدوين و به دانشگاه هاي كشور ارسال شد.