تأثير تجديد ارائۀ صورت‌هاي مالي بر انواع ناكارايي سرمايه‌گذاري با تأكيد برنقش محدوديت مالي

هدف: هدف اين پژوهش، بررسي تأثير تجديد ارائۀ صورت‌هاي مالي بر انواع ناكارايي سرمايه‌گذاري با تأكيد بر نقش محدوديت مالي است.روش: براي اندازه‌گيري ناكارايي سرمايه‌گذاري و دسته‎بندي شركت‌هاي عضو نمونه به دو بخشِ شركت‌هاي با سرمايه‌گذاري بيش‌ازحد يا كمتر از حد، از الگوي انتظارات سرمايه‌گذاري ريچادسون (2006) و از شاخص تعريف‌شده از سوي كاپلان-زينگالس (1997) براي بررسي محدوديت مالي شركت‌ها استفاده شده است. نمونۀ آماري موردبررسي شامل 174 شركت در يك دورۀ زماني شش‌ساله (1391- 1397) است.نتايج: نتايج نشان‌دهندۀ آن است كه تجديد ارائۀ صورت‌هاي مالي، سرمايه‌گذاري بيش‌ازحد شركت‌ها را كاهش مي‌دهد؛ در حالي‏ كه وضعيت سرمايه‌گذاري كمتر از حد را تشديد مي‌كند. از طرفي، در شركت‌هاي با سرمايه‌گذاري بيش‌ازحد ممكن است محدوديت مالي بيشتري پس از تجديد ارائۀ صورت‌هاي مالي تجربه شود كه اين رابطه براي شركت‌هاي با سرمايه‌گذاري كمتر از حد معنادار نيست. درنهايت، اين استدلال كه تجديد ارائۀ صورت‌هاي مالي مي‌تواند از طريق تأثير غيرمستقيم بر محدوديت مالي، بر ناكارايي سرمايه‌گذاري اثرگذار باشد نيز در هيچ گروهي از شركت‌ها تأييد نشد.