شناسايي ابعاد و مؤلفه هاي كليدي اشتغال پذيري دانش آموختگان كارشناسيِ دوره هاي علوم رفتاري دانشگاه

هدف كلي پژوهش شناسايي مؤلفه هاي فرعي و اصلي اشتغال پذيري دانش آموختگان از ديدگاه استادان، كارفرمايان و صاحبنظران حوزه اشتغال براي مقطع كارشناسيِ دوره هاي علوم رفتاري در دانشگاه شهيد بهشتي بود. پژوهش حاضر از نوع تحقيق كيفي محسوب مي‌شود. مشاركت كنندگان در اين پژوهش اعضاي هيئت علمي، كارفرمايان و متخصصان حوزه اشتغال بودند. روش نمونه گيري در تحقيق كيفي، نمونه گيري هدفمند از نوع نمونه گيري نظري بود. از ميان شركت كنندگان در مصاحبه 15 نفر از صاحبنظران آموزش عالي و 12 نفر از كارفرمايان و مسئولان مرتبط با اشتغال بودند. تحليل اولين مصاحبه با كدگذاري باز آغاز شد و درنهايت، در مصاحبه 27 به اشباع نظري رسيد. به منظور جمع آوري داده ها از ابزار مصاحبه استفاده و سؤالات مصاحبه به صورت نيمه ساختاريافته طراحي شد. روايي محتوايي مصاحبه ها را 5 نفر از صاحبنظران آموزش عالي بررسي و تأييد كردند. براي تعيين صحت و اعتبار داده ها از سه معيار مقبوليت، قابليت اطمينان و تأييدپذيري استفاده شد. داده هاي حاصل از پژوهش با روش تحليل مضمون تجزيه و تحليل شدند. درمجموع، 94 مضمون مرتبط با اشتغال پذيري شناسايي و در 15 مؤلفه فرعي و چهار مؤلفه اصلي شايستگي هاي فردي، شايستگي هاي حرفه‌اي، شايستگي هاي فرهنگي و شايستگي‌هاي اجتماعي دسته بندي شد. دانش و مهارت هاي عملي آكادميك در رأس مؤلفه هاي اشتغال پذيري شناخته شد.