رويه شوراي امنيت در قبال اصل حاكميت قانون در حوزه حقوق بشر با تاكيد بر حقوق زنان و كودكان

زمينه و هدف: اساساً شوراي امنيت به‌موجب منشور، ركني خاص گرا يا وضعيت است، به‌عبارت‌ديگر دولت‌هاي عضو از آن ركن خواسته‌اند كه نسبت به وضعيت يا اختلاف خاص از خود واكنش نشان دهد. بااين‌حال پس از جنگ سرد، گهگاه شورا قطعنامه‌هايي صادر نمود كه هدف آن نه حل‌وفصل اختلاف موجود بين دو يا چند عضو است و نه وضعيتي كه صلح و امنيت بين‌المللي را به مخاطره افكند، بلكه هدف اصلي پيشگيري از تهديد صلح و يا ديپلماسي و صلح سازي پيشگيرانه مي‌باشد. در حقيقت اين دسته از قطعنامه‌ها مخاطب مشخصي مثل زنان و كودكان دارند. روش: مقاله حاضر مي‌كوشد، تا به شيوه توصيفي- تحليلي به تبيين قطعنامه‌هاي مذكور بپردازد. يافته‌ها و نتايج: مشخص نمودن اين‌كه قطعنامه‌هاي مزبور به دنبال حل يك موضوع مرتبط با يك وضعيت خاص نمي‌باشند، بلكه غايت آن‌ها حل موضوع و مشكلي است كه در جامعه بين‌المللي در حال گسترش است و تكرار يا افزايش تعداد موارد آن مي‌تواند بر صلح و امنيت بين‌المللي تأثيرگذار باشد.