بررسي اثرات ژئومورفولوژيكي تكتونيك فعال و پهنه بندي خطر زمين لرزه با تاكيد بر توان لزره زايي گسل ها (مطالعه موردي: نمين، آستارا، تالش)

امروزه به‌ منظور ارزيابي نئوتكتونيك عمدتاً از اثرات ژئومورفيكي ناشي از فعاليت‌هاي زمين‌ساخت، مطالعه‌ي مناظر و اشكال ايجاد شده، هم چنين اندازي‌گيري كمي لندفرم‌ها از شاخص‌هاي ژئومورفولوژي استفاده مي‌شود. در اين مطالعه، فعاليت‌هاي نئوزمين‌ساخت منطقه مورد مطالعه با تأكيد بر توان لرزه‌زايي گسل‌ها، با بهره‌گيري از آثار و شواهد ژئومورفيك ارزيابي و سپس شهرها و مراكز پرتراكم جمعيتي نسبت به مراكز لرزه‌اي و حريم گسل‌ها پهنه‌بندي گرديد. بدين‌منظور ابتدا نقشه‌هاي توپوگرافي، زمين‌شناسي، تصاويرماهواره‌اي، عكس‌هاي هوايي و مدل ارتفاعي رقومي منطقه مورد مطالعه تهيه شد. سپس بر اساس نتايج حاصل از بازديد‌هاي ميداني و مطالعات انجام شده، آثار و شواهد بارز در منطقه مورد مطالعه، مانند پرتگاهگسلي، خطواره‌هاي گسلي، چشمه‌هاي تكتونيكي و ... مورد شناسايي قرار گرفتند.با بهره‌گيري از داده‌هاي تهيه شده، گسل‌هاي اصلي شناسايي، و با استفاده از شاخص‌هاي ژئومورفولوژي ميزان فعاليت‌ زمين‌ساخت در منطقه مورد مطالعه مورد ارزيابي قرار گرفت و نقشه پهنه‌بندي فعاليت‌هاي زمين‌ساختي ترسيم گرديد.در ادامه با استفاده از معادلات ولز و كوپر اسميت، نوروزي، اشجعي و زارع، توان لرزه‌زايي گسل‌ها محاسبه شد. متوسط توان لرزه‌زايي براي گسل‌هاي آستارا، هير، نئور و سنگور به ترتيب 2/9 ،4/6،8/6 ريشتر محاسبه شد. سپسموقعيت مناطق مسكوني در حريم گسل‌ها پهنه‌بندي و با نقشه كاربري اراضي ومقاومت سازندها كه پس از فاصله از گسل‌ بيشترين آسيب‌پذيري از زلزله‌هارا دارند، هم‌پوشاني انجام گرفت. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر آن‌است كه شهرهاي نمين، عنبران، لوندويل و اسالم در پهنه خطر بسيار زياد زمين‌لرزه، آستارا در پهنه خطر زياد، حويق در پهنه خطر متوسط و شهرهاي هشتپر و آبي‌بيگلو در پهنه‌بندي خطر بسيار كم قرار دارند