تحليلي بر زمينه هاي شكل گيري ديدگاه روان شناختي دين از منظر فرويد

تبيين و تحليل روان گرايانه (كاوش در لايه هاي پنهان روان ناخود آگاه) از ريشه هاي تاريخي و ماهيت دين ، از سوي فرويد (1856-1939م) روانكاو اتريشي، هنوز هم در شمار معروف ترين نظريه هاي متداول در حوزه روان شناسي دين در عالم معاصر است.وي از يك طرف، هرگز نتوانست با وجه رباني خداگونه گي انسان از در آشتي بر آيد و از سوي ديگر با كشش مفرطش به روان تحليلگري صرف ( به ويژه هيپنوتيزم و پالايش رواني) كه تا آخر عمر شيوه اي مستمر در كارهاي علمي اش بود ، سرانجام به اين عقيده كشانيده شد كه اساسا تمايل به دين توهمي بيش در راه تحقق آرزوهاي بشر، نيست. اين خامه ضمن ارائه اساسي ترين عوامل تاثيرگذار بر شكل گيري انديشسه وي در رمزگشايي از راز تمايل بشر به اين مهم،با رويكردي تحليلي - انتقادي و با استناد بر اموري هم چون فقدان مماثلت و تشابه ميان گروه هاي شاهدي مبتلا به اختلالات رواني با گروه بي شمار دينداران، مشاهدات محدود و تسري نتايج به كليه انسان ها، عدم پاسخگويي روشن به موارد نقضي ايراد شده ، تمسك به پيش فرض هايي كه در روند علوم تجربي، وجاهت علمي خودشان را از دست داده اند ، اتخاذ رويكرد كاملا مادي به جهان هستي به جاي عقل گرايي فلسفي ، در صدد اثبات عدم جامعيت و فقدان مانع از غيريت نظريه روان كاوانه وي در ترسيم رمز گشايي علت و ماهيت گرايش انسان ها به دين در طول حيات بر اين كره خاكي است .