بررسي انتقادي پاسخ مايكل ري به استدلال اختفاي الاهي شلنبرگ

استدلال اختفاي الاهي، به روايتي كه جان. ال. شلنبرگ، فيلسوف كانادايي، آن را طرح مي كند، يكي از استدلال هاي خداناباوري است كه طبق آن، نبود ادله كافي به نفع خداباوري خود دليلي به نفع خداناباوري است. در مقابل، مايكل ري بر اين باور است كه توجه به تصورات و پيش فرض هاي نادرست كه در پس استدلال اختفاي الاهي پنهان شده است به ما كمك مي كند نادرستي اين استدلال را دريابيم. اين نوشتار در پي آن است كه پس از تقرير استدلال اختفاي الاهي و نقدهاي مايكل ري به طور كوتاه، به تحليل و بررسي ديدگاه او بپردازد. نتيجه اي كه در پايان حاصل شد از اين قرار است كه اگرچه ري ما را به جهت بهتري براي بررسي استدلال اختفاي الاهي هدايت مي كند اما اگر روش تحليل او را بر آراي خودش اعمال كنيم، خواهيم ديد كه نمي تواند به نتيجه ي مطلوب برسد و نقدهاي ري بر استدلال اختفاي الاهي، مشكلي جدي براي اين استدلال فر اهم نمي آورد. تأكيدات ري بر تعالي الاهي موجب تعطيل الاهيات و هر فهمي از خدا مي شود و تصور او از عشق الاهي، بي ربط به ا ستدلال شلنبرگ است و حتي اگر هم نباشد، مي توان ا ستدلال اختفاي الاهي را بر مباني ديگري بنا كرد.