طراحي الگوي كارراهه شغلي دروني اعضاي هيئت علمي دانشگاه: يك مطالعه كيفي

هدف: كارراهه شغلي يكي از بخش‌هاي فعاليت مديران منابع انساني است كه با يافتن مسير ترقي هر فرد در زندگي كاري‌اش او را به سوي كمال رهنمون مي‌سازد. اين مهم، رضايت‌مندي شغلي و تصدي حرفه‌اي و اثربخشي بالاتري را سبب مي‌شود. هدف اصلي پژوهش حاضر، طراحي الگوي كارراهه شغلي دروني در ميان اعضاي هيئت علمي دانشگاه اروميه بود.مواد و روش‌ها: به‌منظور نيل به اين هدف، از رويكرد كيفي و از روش تحليل مضمون استفاده شد، جامعه پژوهش اساتيد دانشگاه اروميه در سال 1398 كه داراي سوابق علمي و اجرايي و هم‌چنين آشنايي به حوزه علوم رفتاري و مديريت بودند انتخاب و براساس اشباع نظري داده‌ها، تعداد 23 نفر از آن‌ها به صورت روردرو مطالعه شدند. براي گردآوري داده‌ها از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته استفاده شد، داده‌هاي بدست آمده از مصاحبه‌ها به كمك نرم‌افزار كيفي (Maxquda18) و در قالب كدهاي باز، محوري و گزينشي تحليل شد. در نتيجه‌ي تحليل كيفي داده‌ها، 80 كد باز، 10 كد محوري و 4 كد گزينشي به‌عنوان ابعاد و مؤلفه‌هاي اصلي كارراهه شغلي دروني اعضاي هيئت علمي شكل گرفت و مدل مطلوب كارراهه شغلي دروني اعضاي هيئت علمي ارائه گرديد.بحث و نتيجه‌گيري: از اين منظر، كارراهه شغلي دروني اعضاي هيئت علمي داراي 4 بعد و 10 مؤلفه شامل توانمندي‌هاي حرفه‌اي (توانمندي آموزشي، توانمندي پژوهشي، شايستگي‌هاي مديريتي)، شايستگي كار تيمي (تعامل و همكاري)، دانش (دانش حرفه‌اي رشته، دانش سازماني، تقويت دانش تخصصي) و ويژگي‌هاي شخصيتي (توانمندي‌هاي فردي، نگرش مثبت، نوآوري بودن) است. براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه داشتن كارراهه شغلي زمينه‌ساز موفقيت خواهد بود و در اين زمينه مي‌تواند آثار زيادي در زندگي فردي و سازماني اعضاي هيئت علمي داشته باشد. ابعاد كارراهه شغلي دروني و توجه كردن به آن‌ها مي‌تواند تنظيم برنامه‌هاي رشد حرفه‌اي بلندمدت براي اعضاي هيئت علمي را به دنبال داشته باشد، هم‌چنين ارتقا و پيشرفت عالي‌تري را به همراه خواهد داشت و مسير شغلي را براي اعضاي هيئت علمي هموارتر خواهد كرد.