بررسي عالم خيال منفصل در قصّه‌هاي «تلخون» و «آه» صمد بهرنگي از منظر پديدارشناسي كربن

عالم خيال منفصل، پيوندگاه دو كيهان مادي و غيرِمادي است؛ به ديگر تعبير، اين عالم، جهاني است برزخي كه رويدادها و عناصر آن مابين دو دنياي مادي و عقلي قرار مي گيرند. هانري كربن با تلفيق پديدارشناسي هوسرل (و ديگر فيلسوفان اين نحله) با نگره هاي بزرگان شرقي، به خصوص با انديشه هاي شيخ اشراق، به كشف اين عالم دست مي يابد و در ادامه، از منظر اين جهان ميانين و بهره گيري از متر و معيار مختص آن، به بررسي متون مي پردازد. از جمله متوني كه مي توان با معيارهاي عالم خيال منفصل به بررسي آن پرداخت، قصّه هاي صمد بهرنگي است؛ نويسنده اي كه عمدتاً مشتهر به افكار ماركسيستي است و از شاخص ترين چهره هاي ادبيات كودك و نوجوان به حساب مي آيد. اين مطالعه كه به روش تحقيق مبتني بر پديدارشناسي كربن نوشته شده است، مي كوشد تا به بررسي اجزاي عالم خيال منفصل در دو قصّۀ «تلخون» و «آه» بپردازد. بر اساس يافته هاي اين مطالعه، برخي از مؤلفه هاي عالم خيال منفصل كه در اين دو داستان ديده مي شوند، عبارت اند از: انفسي بودن زمان، عدم‌ تبعيت از جغرافياي مادي، پيروي نكردن از مختصات ماده، شيوۀ خيالي (مثالي) در ادراك و آگاهي، تجسّم و تجسّد معاني و بروز فعل ذي‌شعور از غيرِذي‌شعور. همچنين بررسي قصّه هاي بهرنگي از منظر عالم خيال منفصل نشان مي دهد كه بسياري از قصّه هاي او بيرون از حوزۀ انديشه هاي ماركسيستي قرار خواهند گرفت.