اثربخشي معنادرماني گروهي بر اضطراب مرگ، احساس تنهايي و معناي زندگي در زنان سالمند با ترس از ويروس كرونا

در اواخر سال 2019 ويروس جديدي از خانواده كرونا‌ويروس‌ها با قابليت همه‌گيري در انسان در چين شناسايي شد. سرعت همه‌گيري اين ويروس در جهان و انتشار اخبار مربوط به خطرات بيشتر آن براي گروه سني سالمندان، منجر به بروز ترس و اختلالات روان‌شناختي در اين گروه سني شد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي معنا‌درماني گروهي بر اضطراب مرگ، احساس تنهايي و معناي‌ زندگي در سالمندان با ترس از ابتلا به بيماري كرونا انجام گرفت. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل زنان سالمند 65 سال و بالاتر ‌عضو مراكز توانبخشي روزانه تحت نظارت سازمان بهزيستي تبريز در سال 1400 بود كه از بين آنها 24 نفر كه بر اساس ملاك‌هاي ورود به مطالعه واجدالشرايط بودند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايدهي شدند. گروه آزمايش ده جلسه 90 دقيقه‌اي معنا‌درماني گروهي دريافت كردند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. پرسش‌نامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل اضطراب مرگ تمپلر، احساس تنهايي راسل و همكاران و معناي زندگي استگر و همكاران بود. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيره در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها حاكي از اين‌ بود كه در مرحله پس‌آزمون بين گروه آزمايش و گروه كنترل از نظر اضطراب مرگ، احساس تنهايي و معناي‌ زندگي تفاوت معني‌داري وجود داشت (P 0.05‌). به عبارت ديگر، معنادرماني گروهي موجب كاهش اضطراب مرگ و احساس تنهايي و افزايش معناي‌ زندگي در سالمندان شد. با توجه به نتايج، به نظر مي‌رسد مي‌توان از اين روش درماني در مراكز توانبخشي و ديگر مراكز روان‌شناسي و مشاوره در جهت بهبود سلامت روان سالمندان بهره‌‌مند شد.