مقايسه اثربخشي تمرينات نوروفيدبك و فراهم‌سازهاي محيط تمرين بر تعادل ايستا در مردان ساكن سراي سالمندان

توانايي تعادل يكي از اجزاي حياتي فعاليت هاي مستقل روزانه در ميان سالمندان است. اختلال تعادل يكي از عوامل خطر عمده براي زمين خوردن و عوارض مربوط به آن است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي تمرينات نوروفيدبك و فراهم‌سازهاي محيط تمرين بر تعادل ايستا مردان ساكن سراي سالمندان بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل مردان سالمند مقيم سراي سالمندان شهر ايلام با دامنه سني 60 تا 80 سال بود كه تعداد 36 شركت‌كننده با نمونه گيري در دسترس و با در نظر گرفتن معيارهاي ورود و خروج انتخاب شدند، و به سه گروه 12 نفري نوروفيدبك، آموزش فراهم سازي هاي محيط تمريني و كنترل تقسيم شدند. شركت كنندگان در مرحله پيش‌آزمون در سه كوشش اقدام به انجام تكليف تعادل ايستا نمودند. در مرحله مداخله (تمرين)، كه به مدت هشت هفته به طول انجاميد و شامل سه جلسه 30 دقيقه‌اي در هفته بود، دو گروه آزمايشي به تمرينات مربوطه پرداختند. لازم به ذكر است كه در اين مدت گروه كنترل به اجراي فعاليت هاي معمول و روزانه خود پرداختند. مرحله پس‌آزمون دقيقاً پس از آخرين جلسه تمريني اجرا شد. داده‌ ها به روش تحليل كوواريانس تك‌متغيري (آنكوا) تحليل شد كه نتايج آن نشان داد كه آموزش نوروفيدبك بر بهبود تعادل ايستاي (جابجايي قدامي-خلفي و جابجايي مركزي-جانبي مركز فشار) مردان سالمند تأثير معني داري دارد (0.01 P). همچنين آموزش فراهم‌ سازي محيط تمرين نيز بر بهبود تعادل ايستاي (جابجايي قداميخلفي و جابجايي مركزيجانبي مركز فشار) سالمندان مرد تأثير معني‌ داري دارد (0.01 P). نتايج آزمون تعقيبي LSD نشان داد كه آموزش فراهم سازي‌هاي محيط تمريني در مقايسه با آموزش نوروفيدبك اثر بيشتري در بهبودي تعادل ايستاي مردان سالمند داشت (0.01 P). با توجه به نتايج پژوهش حاضر به مربيان و متخصصان سالمندي پيشنهاد مي شود كه بر غني سازي محيط براي بهبود تعادل سالمندان توجه نمايند.