اثربخشي تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي بر آشفتگي روان‌شناختي و كيفيت زندگي سالمندان

سالمندي دوران حساسي از زندگي بشر است كه با چالش‌هاي متعددي كه براي فرد بوجود مي‌آورد باعث ايجاد آشفتگي روان‌شناختي و كاهش كيفيت زندگي مي‌شود. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي بر آشفتگي روان‌شناختي و كيفيت زندگي سالمندان انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه سالمندان مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر تهران در سال 1399 تشكيل دادند كه نمونه 30 نفري از بين آنها  به روش نمونه‌گيري در دسترس و بر اساس معيارهاي ورود و خروج به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل به نسبت يكسان گمارده شدند. جهت سنجش متغيرها از پرسش‌نامه‌هاي آشفتگي روان‌شناختي ماسون و همكاران و كيفيت زندگي وير و شربور استفاده شد. شركت‌كنندگان گروه آزمايش در 10 جلسه 20 دقيقه‌اي، درمان تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي را دريافت كردند. داده‌ها با روش تحليل كواريانس تك‌متغيره تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه پس از كنترل اثر پيش‌آزمون، بين ميانگين نمرات پس‌آزمون دو گروه آزمايش و كنترل در متغير آشفتگي روان‌شناختي و مؤلفه‌هاي كيفيت زندگي شامل عملكرد اجتماعي، ايفاي نقش جسمي، ايفاي نقش هيجاني، سلامت رواني و سرزندگي، تفاوت معناداري وجود داشت. اما در مؤلفه‌هاي عملكرد جسمي، درد بدني و سلامت عمومي، تفاوت معناداري مشاهده نشد. در مجموع، با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌توان تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي را به عنوان روشي جهت كاهش آشفتگي روان‌شناختي و بهبود كيفيت زندگي سالمندان در كنار ساير روش‌هاي درماني مورد استفاده قرار داد.