الگوي بازآفريني فرهنگ‌مبنا در راستاي توسعه پايدار گردشگري بافت تاريخي شهر اصفهان با نقش تعديل‌كننده راهبردهاي مبتني بر فرهنگ

بافتهاي تاريخي به عنوان قلب تپنده شهر به لحاظ دارا بودن قدمت، ميراث كالبدي مهمترين بستر كالبدي-فضايي ارزشهاي فرهنگي محسوب مي شود. هدف از انجام اين پژوهش ارائه‌ي الگوي بازآفريني فرهنگ مبنا در راستاي توسعه پايدار گردشگري در بافت تاريخي شهر اصفهان است اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و بر مبناي راهبرد پژوهش از نوع پيمايشي است و از ابزار پرسشنامه براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و Smart PLS مورد پردازش قرار گرفت نتايج حاصل از آزمون هاي پايداري و روايي شاخص بيانگر آن بود كه مدل داراي پايايي و روايي مطلوبي مي باشد. نتايج حاصل از بارهاي عاملي نشان داد كه مولفه فرم با بالاترين ضريب مسير داراي بيشترين تاثير بر بازآفريني فرهنگ مبنا در بافت تاريخي شهر اصفهان بوده است همچنين در مبحث سنجش توسعه پايدار گردشگري بود خدماتي و رفاهي با بالاترين ضريب مسير بيشترين تاثير گذاري را بر اين شاخص دارد. آزمون آماري T مربوط به مدل مفهومي تحقيق رابطه بين بازآفريني فرهنگ مبنا به عنوان متغيري مستقل و توسعه پايدار گردشگري به عنوان متغير وابسته را تاييد مي كند. همچنين نتايج مدل معادلات ساختاري بيانگر آن است كه مصرف فرهنگي در بافت تاريخي شهر اصفهان در رابطه بين بازآفريني فرهنگ مبنا و توسعه پايدار گردشگري به عنوان تعديل گر عمل خواهد كرد اين در حالي است كه دو مولفه ديگر (توليد فرهنگ و رويداد هنري مشاركتي) در تعديل رابطه بين بازآفريني فرهنگ مبنا و توسعه پايدار گردشگري بي تأثير مي باشند.