عنوان مقاله :
راهبردهاي بهسازي رودخانههاي شهري فصلي در برابر مخاطرات محيطي با رويكرد تابآوري اكولوژيك
پديد آورندگان :
حائري ، ساناز دانشگاه شيراز - دانشكدۀ هنر و معماري - گروه معماري , حبيبي ، امين دانشگاه شيراز - دانشكدۀ هنر و معماري - گروه معماري , شيباني ، مهدي دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدۀ معماري و شهرسازي - گروه معماري منظر , سعيدي زاده نائيني ، مهسا دانشگاه شيراز - دانشكدۀ هنر و معماري - گروه معماري
كليدواژه :
رودخانههاي شهري فصلي , مخاطرات محيطي , تابآوري , اكولوژيك , بهسازي رودخانه
چكيده فارسي :
در دنياي در حال تغيير امروز، تابآوري پاسخي به شرايط عبور از بحران در برابر مخاطرات محيطي است. رودخانههاي شهري فصلي يكي از عوامل ايجاد مخاطرات محيطي در شهرها هستند كه هويت متغيري در زمان خشكسالي و سيلابي دارند. آنها غالباً به كانالهايي جهت مهار سيلاب تبديل شدهاند و هويت اكولوژيك خود را ازدستدادهاند. پژوهش درخصوص چگونگي تأثير رويكرد تابآوري جهت حفظ اكوسيستم رودخانههاي فصليِ شهري در برابر مخاطرات محيطي، بهترين راهبرد جهت تابآوري منظر رودخانههاي شهري فصلي و چگونگي راهكارها جهت تحقق اين راهبرد، پاسخي به شرايط عبور از اين بحران است. در اين پژوهش در رويكرد تابآوري، حوزۀ اكولوژي موردتحليل و نقد قرار گرفته است تا رودخانههاي شهري بنابر ساختار اكولوژيك خود حفظ شوند. براساس مرورادبيات تحقيق در دو حوزۀ تابآوري و اكولوژي، اصول و مؤلفههايي بهدست آمده كه به روش قياسي-استنتاجي موردنقد و تحليل قرار گرفتهاند. در نتيجه بهترين راهبردِ كلان جهت تابآوري اكولوژيك رودخانههاي شهري فصلي، بهسازي رودخانه مبتنيبر فرايند با توجه به ساختار اكولوژيكِ اكوسيستم رودخانه است كه بهواسطۀ راهبردهايِ خُرد امكانپذير ميگردد. شناخت دلايل اصلي تخريب يا تغييراكوسيستم، تعيين فرايندهاي فيزيكي و شيميايي و بيولوژيكي، مديريت پايدار آبخيزداري، افزايش انعطافپذيري اكوسيستم رودخانه در مواجهه با مخاطرات محيطي آينده، جلوگيري از تداخل انساني درفرايندهاي طبيعي و ايجاد تعادل جديد بين نيازهاي اقتصادي-اجتماعي از آن جمله هستند. دستآورد نهايي اين پژوهش، تدوين راهكارهايي جهت ايجاد تنوع در گونههاي گياهي و جانوري در بستر رودخانه، ايجاد مدولاريتي در پهروهاي اكولوژيكيِ اكوسيستم رودخانه، بهسازي سرويسهاي اكوسيستم رودخانه، تحديد و كنترل متغيرهاي اكولوژيكي رودخانه، انطباق بهسازي رودخانه با متغيرهاي كليدي با اثرگذاري تدريجي و آهسته، تدوين قوانين مبتنيبر عدم تداخل انساني در ساختار اكوسيستم رودخانه، ايجاد آگاهي فرهنگي در همين زمينه با استفاده از سرمايههاي اجتماعي و نوآوري اكولوژيكي در ايجاد شرايط پايدار پس از بحران و اختلالات است.