استفاده از ضايعات سيب زميني جهت توليد رنگدانه توسط موناسكوس پورپورئوس در كشت غوطه وري

مقدمه: از بين ميكروارگانيسم‌هاي توليدكننده رنگ‌دانه، Monascus purpureus به دليل توليد رنگ‌دانه‌هاي قرمز و نارنجي با خواص درماني در بيماريهاي سرطان، التهاب، ديابت و پيشگيري و كاهش چربي اهميت دارد. مواد و روش ها: در اين پژوهش تاثير سه عامل جايگزيني ضايعات نشاسته سيب زميني (100- 20 درصد)، مقدار كلريدسديم (14-6 گرم) و زمان تنش حرارتي سوسپانسيون اسپوري (90-50 ثانيه) بر رشد قارچ M. purpureus و توليد رنگدانه‌هاي قرمز و نارنجي در شرايط دماي 30 درجه سلسيوس در كشت غوطه‌وري توسط طرح مركب مركزي در سطح اطمينان 95 درصد مورد مطالعه قرار گرفت.يافته ها: نتايج نشان داد افزايش جايگزيني ضايعات نشاسته سيب زميني تا 50 درصد به طور معني داري رنگدانه­هاي قرمز و نارنجي را كاهش و توليد زيست توده را افزايش داد (p 0/05). از طرفي افزايش زمان تنش حرارتي سوسپانسيون اسپوري تا 73 ثانيه و افزايش ميزان كلريدسديم در غلظت بالاي 9 گرم در ليتر توليد زيست توده و رنگدانه هاي قرمز و نارنجي را به طور معني داري افزايش داد (p 0/05). در دو نقطه ي بهينه با ميزان جايگزيني ضايعات نشاسته سيب‌زميني (20/3 و 42/5) (درصد)، مدت‌زمان تنش حرارتي سوسپانسيون اسپوري (65 و 81) (ثانيه) و غلظت كلريد سديم (12 و 6) (گرم در ليتر) به ترتيب ميزان زيست‌توده (g/l)، رنگ‌دانه‌هاي قرمز و نارنجي (OD/l) در نقطه بهينه يك (5/24، 4/55 و 5/3) و در نقطه بهينه دو (4/55، 4/37 و 5/4) بدست آمد.نتيجه گيري: از آنجايي كه جايگزيني ضايعات نشاسته سيب زميني، توليد زيست توده را افزايش اما توليد رنگدانه هاي قرمز و نارنجي توسط Monascus purpureus را كاهش داد، ضايعات نشاسته سيب زميني بايد در سطح بهينه در محيط كشت استفاده شود تا بهترين بهره وري توليد به دست آيد.