شبيه‌سازي تخليۀ اضطراري جمعيت در هنگام وقوع بحران با رويكرد سناريو محور (بررسي موردي: سالن شماره دو فرودگاه مهر‌آباد)

هدف از انجام اين مقاله، مدل سازي متغير ها و سناريوهاي مؤثر بر تخليۀ اضطراري در هنگام وقوع  بحران‌هايي مانند جنگ و زلزله است. جامعه آماري شامل 54 نفر از متخصصان، هيأت علمي و دانشجويان تحصيلات تكميلي است. روش پژوهش از نوع توصيفي– تحليلي مي‌ باشد. روش نمونه ‌گيري تصادفي و از فرمول كوكران استفاده شده است. بر اساس نرم ‌افزارهاي Wizard ،Any Logic و Anp تحليل ‌ها انجام شده است. 8 سناريو با حداكثر دو عامل ناسازگار براي مدل سازي در Any Logic در نظر گرفته شده است. سناريو بحراني‌ تر بدست آمده از شبيه‌ سازي انتخاب شده و راهكارها در نرم‌ افزار Anp بررسي شدند. پژوهش ‌هاي پيشين سناريوهاي شبيه‌ سازي شده را با روش علمي تببين نكرده‌ اند. براي انتخاب راهكارها و سناريوها از تكنيك ‌هاي تصميم‌ گيري استفاده و با شبيه ‌سازي تركيب نموده‌ ايم. زمان تخليه در سناريو پنجم از بقيه سناريو ها بيشتر است و اين سناريو را بحراني‌ تر در نظر گرفتيم. نتايج  Anp نشان داد معيارهاي اضافه‌ نمودن درب و برداشتن موانع با وزن ‌هاي 287/0 و 262/0 بالاترين رتبه را گرفته ‌اند. با توجه به وزن‌ هاي نرمال ‌‍شده در زيرمعيارها، در معيار زمان، زمان فرار در راهرو ها و پله ‌ها (با وزن 65/0)، در هزينه، بعد اجرايي (با وزن 608/0)، در قابليت اجرا، قابليت هدايت عمليات (با وزن 8/0)، در تأثيرات محيطي، تأثير بر عموم (با وزن 705/0) و در ضمانت تردد، وضعيت مديريت ترافيك (با وزن 756/0) بالاترين رتبه را گرفته اند.