نقش سازمان‌هاي مردم نهاد و توانمندسازي اجتماعي – فرهنگي جوانان شهر تهران در توسعه اجتماعي پايدار در سال 1399

سازمان‌هاي مردم نهاد در زمان‌ها و مكان‌ها و تحت شرايط گوناگون بر بسياري از امور به ويژه توانمندسازي جامعه تاثير مي‌گذارند و توجه به نقش و جايگاه آنها مي‌تواند در زمينه‌ي توسعه و پيشرفت هر جامعه‌اي مهم قلمداد گردد. از اين رو، پژوهش فوق با هدف شناسايي و تعيين جايگاه سمن ها در توانمندسازي اجتماعي – فرهنگي جوانان شهر تهران در سال 1399 انجام پذيرفت. روش پژوهش حاضر از نوع تركيبي زمينه بنياد است. در ابتدا با انجام مصاحبه‌هاي باز نيمه ساخت‌دار به بررسي اهداف پژوهش پرداخته شد و مقوله‌ها و مفهوم‌هاي پژوهش از طريق كدگذاري‌هاي باز، محوري و گزينشي مشخص گرديد و سپس بر اساس مفاهيم و مقوله‌ها پرسشنامه‌اي طراحي و بر روي 400 نفر اجرا گرديد. داده‌هاي به دست آمده از پرسشنامه‌هاي پژوهش توسط آزمون كيرز-مير- اوكلين مورد سنجش قرار گرفت و نتايج حاكي از آن بود كه مفهوم نقش سمن ها داراي سه شاخص، آموزش و كسب مهارت، حمايت مادي و معنوي و پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي، مفهوم توانمندسازي اجتماعي داراي دو شاخص، توانمندسازي تحصيلي و مهارتي و توانمندسازي رفتارها و تعاملات اجتماعي و مفهوم توانمندسازي فرهنگي داراي دو شاخص توانمندسازي دورن فردي و برون فردي بود. بعد از مشخص شدن مدل مفهومي پژوهش بر اساس يافته‌هاي كيفي، با آزمون‌هاي‌ آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تحليل شد و نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه سازمان‌هاي مردم نهاد بر توانمندسازي اجتماعي تاثيرگذار هستند و از بين فعاليت‌هاي تعريف شده براي سازمان‌هاي مردم نهاد تنها فعاليت پيشگيري از آسيب اجتماعي بر توانمندسازي فرهنگي تاثيرگذار بود.