بازتاب نگرش به كودك و دوران كودكي در مثل‌هاي مردم ايران با تأكيد بر مثل‌هاي بختياري

از آن‏جا كه مثل‏‌ها، حاوي تجربه‌‏هاي زيستۀ مردم و باورها و نگرش‌‏هاي آنان دربارۀ موضوع‌‏هاي مختلف، ازجمله موضوع كودك و دوران كودكي هستند، با بررسي آن‌‏ها، مي‌‏توان به درك بهتري از نگرش افراد در اين زمينه‌‏ها پي برد. بر اين اساس، هدف در اين پژوهش نيز تحليل نگرش به كودك و دوران كودكي در مثل‌‏هاي رايج در فرهنگ بختياري، بر مبناي روش تحليل محتواست. مقوله‏‌هايي چون جايگاه فرزند (اهميت داشتن فرزند، تعداد فرزند و ترجيح جنسي)، مسائل تربيتي (مسئول تربيت كودك، عوامل مؤثر بر تربيت كودك و تصورات قالبي جنسيتي) و رابطۀ والد و كودك (مطيع بودن فرزند، خيرخواه بودن والدين و انتظارات والدين از كودك)، ازجمله موضوع‌‏هاي بررسي‌شده در اين پژوهش هستند. نتايج پژوهش نشان‏‌دهندۀ اين است كه در فرهنگ بختياري، نگرش به كودك و دوران كودكي، متأثر از آموزه‌‏هاي ايراني و اسلامي است. در اين مثل‌‏ها، بيشتر مسائل تربيتي چون نقش عوامل وراثتي و محيطي بر شكل‏‌گيري شخصيت كودك، برجسته شده ‏است؛ اين‏كه كودك از جنبۀ جسماني و رفتاري، بسيار شبيه به دايي و مادر خود خواهد شد. در اين فرهنگ، ترجيح جنسي، تابعي از تعداد فرزند در خانواده است و از نظر تصورات قالبي، دختران را وفادارتر و زرنگ‏تر از پسران توصيف كرده‏‌اند. در ضمن از كودكان انتظار مي‌‏رود احترام والدين خود را نگه دارند؛ با اين حال به والدين نيز يادآوري مي‌‏شود نبايد انتظارات زيادي از فرزندان خود داشته باشند.