بررسي سبك فكري آثار داستاني رضا براهني با تكيه بر رويكرد جامعه شناسي

زمينه و هدف: رضا براهني، علاوه بر اينكه در حوزۀ شعر و نقد ادبي فعاليت كرده، يكي از داستانويسان معاصر است كه آثارش انعكاسي از شرايط سياسي ايرانِ قبل از انقلاب اسلامي و حوادث دورۀ انقلاب با محوريت مسائل سياسي -اجتماعي جامعۀ عصر پهلوي است. در اين مقاله با هدف بيان سبك فكري نويسنده، انديشه هاي محوري در داستانهاي وي با رويكرد جامعه شناسي بررسي شده است. روش مطالعه: روش تحقيق توصيفي ـ تحليلي است. جامعۀ آماري تحقيق، داستانهاي «آواز كشتگان»، «بعد از عروسي چه گذشت»، «رازهاي سرزمين من»، «چاه به چاه» و «روزگار دوزخي آقاي اياز» است. يافته ها: براهني با آميختگي بيان نمادين و مدرنيته، انتخاب شخصيتهاي تاريخي و معاصر، سه انديشۀ محوري استبداد، فساد حاكميت و مبارزات مردمي را در تمام داستانهايش تكرار كرده است. توصيف فساد، فقر، زندان و شكنجه هاي رژيم پهلوي در اين داستانها سبك فكري نويسنده است كه با مبالغه و توصيفهاي پست مدرنيستي بيان شده است. نتيجه گيري: داستانهاي براهني را گزارشي از زندگي مردم و حوادث دورۀ پهلوي ميتوان ناميد. وي نويسنده اي سياسي نويس است كه سعي كرده است ظلم و ستم حاكميت، فقر مردم، مبارزات مردمي عليه رژيم، شكنجه و تبعات زندان را در عصر پهلوي دوم توصيف نمايد.