گردشگري تجربه محور ميراث صنعتي؛ مورد پژوهي: كارخانه سيمان شهرري

اهداف: بناها و سايت‌هاي صنعتي، به دليل ويژگي‌هاي متمايز كالبدي و زيبايي‌شناختي، مي‌توانند صحنه‌اي باشند براي ملاقات مردم كه در صورت هدايت درست صحنه؛ ايجاد تجربه‌هاي به‌يادماندني را به دنبال خواهد داشت. استفاده مجدد از اين بناها با كاربست اقتصاد تجربه مي‌تواند فارغ از نگاه موزه‌اي به آن‌ها، پيشنهادات بيشتري را در اختيار قرار دهد تا با طراحي تجربه‌هاي متفاوت به شكلي مناسب از آن‌ها بهره‌برداري شود. ابزار و روش‌ها: در پژوهش اسناد و نظريه‌هاي مرتبط از طريق راهبرد استدلال منطقي مورد بازخواني قرار مي‌گيرند. سه مولفه «زمينه‌ شخصي»، «زمينه‌‌ اجتماعي» و «زمينه فيزيكي» چارچوب مفهومي پژوهش را شكل دادند. يافته‌ها: طراحي تجربه در كارخانه سيمان ري بر اساس سه مولفه استخراج شده از چارچوب مفهومي و با بهره‌گيري از چهار قلمرو پين و گيلمور انجام شده است. از اين‌رو، كاربري‌هاي پيشنهادي با توجه به اصالت سايت صنعتي و توليد تجربه‌هاي نوين جمعي كه ماحصل آن هم‌نشيني كاربري‌هاي گوناگون در اين سايت مي‌باشد، تعريف شده است. نتيجه‌گيري: ميراث صنعتي هر كشور زمينه‌ساز رشد و ارتقا‌ اقتصاد آن كشور است. حفاظت و استفاده مجدد از اين بناها مي‌تواند در تحقق توسعه اقتصادي باشد. يكي از جديدترين شيوه‌ها در علم اقتصاد، طراحي تجربه است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد، طراحي تجربه‌محور مي‌تواند ابزاري سودمند در راستاي حفاظت از ميراث باشد. در اين مقاله بر اساس معيارهاي به دست آمده از چارچوب مفهومي پژوهش، از نگاه تجربه‌محوري به گردشگري ميراث پرداخته شده است و براي تبيين بهتر اين رويكرد، طراحي تجربه‌محور كارخانه سيمان ري به عنوان مورد پژوهي مورد بررسي قرار گرفته است.