رابطه توانمندسازي نيروي انساني با ‌بهره‌وري سازماني بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود

مقدمه: يكي از مهم‌ترين منابع توليد در سازمان‌ها منابع انساني در صنعت مربوطه هستند كه توانمندسازي آنان امروزه يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي مديران و سياستگذاران است و توجه به نقش و عملكرد صحيح اين منبع عظيم مي تواند راهگشاي بسياري از چالش‌هاي سازماني باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه توانمندسازي نيروي انساني با بهره وري سازماني در بيمارستان امام حسين شاهرود مي باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر مطالعه اي كاربردي و توصيفي - تحليلي بوده و بصورت پيمايشي اجرا شده است كه اطلاعات آن در شش ماهه اول سال 1397 ‌جمع‌آوري گرديده است. با توجه به موضوع تحقيق كه به بررسي رابطۀ بين متغيرها مي پردازد، تحقيق از نوع همبستگي مي باشد. جامعه ي آماري كليه كارمندان بيمارستان شاهرود بودند، كه با توجه به فرمول كوكران، حجم نمونه آماري 153 نفر محاسبه شد كه بصورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ‌هم‌چنين پرسشنامه استاندارد توانمندسازي نيروي انساني كاركنان اسپريتزر و بهره‌وري سازماني (بنتيس، 1997) و نرم افزار SPSS24 مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن با توجه به ضريب همبستگي 0/69 نشان داد بين توانمندسازي سازماني در ‌بهره‌وري سازمان با خطاي كمتر از %5 ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: با توجه به وجود رابطه ‌معني‌دار ميان توانمندسازي سازماني و ‌بهره‌وري سازمان بنظر ‌مي‌رسد مديران بيمارستان مورد مطالعه، با تمركز و اجراي برنامه‌هاي مدون توانمندسازي در ابعاد سرمايه انساني و سرمايه ساختاري بتوانند به ‌بهره‌وري بيشتري در بيمارستان دست يابند.