بررسي ميزان فلزات سنگين سرب و كادميوم در بافت عضله ماهيان پرورشي سردآبي استان گلستان

با توجه به ورود منابع مختلف آلاينده از جمله فلزات سنگين به منابع آبي و نهايتاً تجمع در بدن آبزيان، پايش و رديابي فلزات سنگين جهت مقايسه با استانداردهاي موجود ضروري مي باشد. ميزان سرب و كادميوم در 80 نمونه ماهيان مزارع منابع مختلف تامين آب (چشمه، چشمه با نهر جاري، چاه، رودخانه و قفس دريا) در شرق و غرب استان گلستان در سال 1397 اندازه گيري شد. پس از خشك نمودن و هضم نمونه هاي عضله در محلول هاي اسيدي، ميزان فلزات سنگين سرب و كادميوم با استفاده از دستگاه جذب اتمي استاندارد در لامپ هاي متفاوت قرائت شد.بررسي ميانگين ميزان سرب مزارع مختلف پرورش ماهي قزل آلا بر اساس منبع تامين آب نشان داد كه ميزان سرب در عضله ماهيان پرورشي مزارع با منبع آب روخانه بسيار بيشتر از ساير مناطق بوده (mg/l 0.967) و مزارع پرورش در قفس دريا (mg/l 0.013) از همه پايين‌تر بود. ميانگين ميزان سرب كل ماهيان استان 0.279 ميلي‌گرم بر كيلوگرم بوده است كه كمتر از حد مجاز استانداردهاي ملي و بين المللي مي‌باشددر خصوص كادميوم نيز مقادير در آب و عضله بسيار ناچيز بوده و خارج از محدوده تشخيص دستگاه جذب اتمي بود كه بيانگر سلامت آب و ماهي از نظر كادميوم مي‌باشد. مقايسه غلظت فلزات سنگين در ماهيان قزل‌آلاي رنگين‌كمان در استان گلستان با ساير مناطق كشور نشان داد كه اين ميزان از پايين‌ترين مقادير گزارش شده در كشور بوده كه بيانگر سلامت كامل ماهي قزل آلا در استان گلستان دارد. مقادير سرب و كادميوم در آب و عضله ماهي قزل‌آلاي رنگين‌كمان پايين‌تر از تمامي استانداردهاي ملي و بين المللي بوده و از حداكثر مجاز پيشنهادي كم تر بود.