شاخصهاي فقر در بين خانوارهاي تحت پوشش حمايتي كميته امداد امام خميني (ره): رويكرد چندبعدي

مقدمه: فقر يك پديده ي نامطلوب اقتصادي- اجتماعي است كه ثبات سياسي، همبستگي اجتماعي و سلامت رواني اقشار مختلف جامعه را به‌ خطر مي‌اندازد. مطالعات مربوط به فقر در سال هاي اخير، تنها به فقر درآمدي محدود نمي‌‍‍‌شوند و به ابعاد ديگر از جمله سلامت و بهداشت، آموزش و استاندارهاي زندگي نيز وابسته است. با شناسايي الگوهاي فقر، به جاي پيش داوري در مورد سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي مناسب براي مقابله با فقر، مي‌توان متناسب با ماهيت اين الگوها به تبيين سياست‌هاي مناسب و تأثيرگذار بر فقر در سطح جامعه پرداخت. روش: در پژوهش حاضر با رويكردي چند بعدي به فقر (شامل فقر آموزشي، فقر مسكن، فقر غذايي، فقر سلامت و فقر درآمدي)، ميزان آسيب پذيري خانوارهاي تحت حمايت دولت در ايران بررسي شد. به اين منظور اطلاعات هزينه‌اي خانوارهاي تحت حمايت دولت در سال 1396، مبناي مطالعه قرار گرفت. يافته‌ها: 47 درصد از خانوارهاي تحت حمايت دولت، زير خط فقر غذايي قرار دارند. از نظر عمق و كيفيت استيلاي ابعاد مختلف فقر در بين خانوارهاي مورد مطالعه، فقر مسكن بيشترين شكاف فقر را به خود اختصاص داده است و پس از آن فقر آموزش با شكاف فقر نزديك به 40 درصد قرار دارد. شكاف فقر در ابعاد درآمدي و سلامت در اين مطالعه نسبت به ابعاد ياد شده بسيار پايين است. به طور كلي، مشخص شد كه خانوارهاي تحت حمايت دولت در كنار فقر درآمدي، دچار فقر سلامت، مسكن، آموزش و فقر غذايي نيز هستند. بحث: چنانچه دولت مصمم به كاهش فقر در بين خانوارهاي تحت حمايت باشد، انجام اين مهم نيازمند تدوين بسته سياستي است كه در آن فقر در ابعاد مختلف آن در قالب يك نظام جامع موردتوجه قرار گيرد. در اين بسته سياستي، مواردي همچون تمركز بر تأمين امنيت فيزيكي واحدهاي مسكوني از طريق نوسازي و مقاوم سازي واحدهاي مسكوني، ايجاد تمهيدات لازم براي بيمه كردن واحد مسكوني به منظور تأمين امنيت معنوي مسكن، ايجاد انگيزشهاي مناسب براي ترغيب خانوارها به افزايش مهارت و ادامه تحصيل افراد در مقاطع بالاتر و ايجاد تسهيلات لازم براي برخورداري بيشتر خانوارها از حمايتهاي درآمدي مي تواند مدنظر قرار گيرد.