بررسي پيامدها و آسيب‌هاي فتوحات در دهه‌هاي نخستين اسلامي

با شروع فتوحات مسلمانان، دنياي اسلام با مشكلاتي روبه‌رو شد كه خلفاي نخستين براي برطرف كردن آن، روش هاي خاصي پيش گرفتند. سرازيرشدن غنايم به پايتخت خلافت، تصاحب اراضي كشاورزي ساكنان سرزمين‌هاي تازه فتح‌شده، تأسيس پادگان‌شهر و مهاجرت مسلمانان عرب به ايران، از جمله پيامدهاي فتوحات بود كه با وجود منافعي كه براي مسلمانان داشت، آسيب هايي را هم براي جامعه نوپاي اسلامي از يك سو، و مناطق تازه فتح‌شده ايران از سوي ديگر، همراه داشت؛ آسيب هايي چون: كنار گذاشته شدن صحابه بزرگ، تقسيم نامساوي غنايم، ايجاد طبقه‌ اشراف، تركيب ناهمگون جمعيت در پادگان‌شهرها، احياي تعصبات قومي و نژادي، عدم تبليغ اسلام به صورت بنيادي، عدم نظارت بر رفتاركارگزاران در دريافت خراج و ايجاد دسته اي از مالكان بزرگ در حجاز. پژوهش حاضر، به بررسي و نقد پيامدها و آسيب‌هاي فتوحات به روش وصفي ـ تحليلي مي پردازد.